ρεμάλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ρεμάλι	τα	ρεμάλια
γενική	του	ρεμαλιού	των	ρεμαλιών
αιτιατική	το	ρεμάλι	τα	ρεμάλια
κλητική		ρεμάλι		ρεμάλια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρεμάλι < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική رمال (remmal) < αραβική رمل (raml: άμμος· πληθυντικός: رمال: rimaal) (μάντης από σχήματα στην άμμο}

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾeˈma.li/

Ουσιαστικό

ρεμάλι ουδέτερο

• άνθρωπος αχρείος που κατ’ επιλογή δεν έχει δουλειά, ο τεμπέλης

Μεταφράσεις

    ρεμάλι

αγγλικά : wretch (en) γαλλικά : vaurien (fr) τουρκικά : berduş (tr), başıboş (tr), serseri (tr), hayta (tr)