ամառն

Old Armenian

From pre-Armenian *sm̥h₂er-m̥, old accusative from Proto-Indo-European *s(e)m-eh₂-, whence Old Armenian ամ (am, “year”); cognate with Proto-Germanic *sumaraz, Proto-Celtic *samos, Persian (hâmin).^[1]^[2]^[3] For the sense development ‘year’ → ‘summer’ compare the relationship between Russian лет (let) : ле́то (léto).

ամառն • (amaṙn)

The word has two combining forms: the original ամար- (amar-) and post-classical ամառն- (amaṙn-).

^{The template Template:xcl-noun-ն does not use the parameter(s): vow=on
Please see Module:checkparams for help with this warning.}

n-type

	singular	plural
nominative	ամառն (amaṙn)	ամարունք (amarunkʻ)
genitive	ամարան, ամառան (amaran, amaṙan)	ամարանց, ամառանց (amarancʻ, amaṙancʻ)
dative	ամարան, ամառան (amaran, amaṙan)	ամարանց, ամառանց (amarancʻ, amaṙancʻ)
accusative	ամառն (amaṙn)	ամարունս (amaruns)
ablative	ամարանէ, ամառանէ (amaranē, amaṙanē)	ամարանց, ամառանց (amarancʻ, amaṙancʻ)
instrumental	ամարամբ, ամառամբ (amaramb, amaṙamb)	ամարամբք, ամառամբք (amarambkʻ, amaṙambkʻ)
locative	ամարան, ամառան (amaran, amaṙan)	ամարունս (amaruns)

^ Ačaṙyan, Hračʻya (1940) Hayocʻ lezvi patmutʻyun (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, pages 36–37
^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ամառն”, in Hayerēn armatakan baṙaran (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
^ Martirosyan, Hrach (2010) “amaṙn”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 46