վէրք

Old Armenian

Alternative forms

• վէր (vēr)

Etymology

Borrowed from Iranian *vaiδa-, which is cognate with Sanskrit वेध (védha, “piercing; wounding, a wound”), from विधति (vídhyati, “to pierce, stab”).

Noun

վէրք • (vērkʻ) pl

1. wound

   վէրս առնել, վէրս ի վերայ դնել ― vērs aṙnel, vērs i veray dnel ― to wound

   ցաւ վիրին խստանայր ― cʻaw virin xstanayr ― the pain caused by the wound became insupportable

   տայ վէրս եւ ինքն ոչ առնու ― tay vērs ew inkʻn očʻ aṙnu ― he wounds others but receives no hurt

2. sanies, ichor, gore

Declension

i-a-type

	plural only (plurale tantum)
nominative	վէրք (vērkʻ)
genitive	վիրաց (viracʻ)
dative	վիրաց (viracʻ)
accusative	վէրս (vērs)
ablative	վիրաց (viracʻ)
instrumental	վիրաւք = վիրօք (virawkʻ = virōkʻ)
locative	վէրս (vērs)

Derived terms

• ամենավէր (amenavēr)
• անվէր (anvēr)
• անվիրաւոր (anvirawor)
• անվիրաւորելի (anviraworeli)
• բազմավէր (bazmavēr)
• դառնավէր (daṙnavēr)
• խստավէր (xstavēr)
• կարեվէր (karevēr)
• կարէվէր (karēvēr)
• կողավէր (kołavēr)
• մեծավէր (mecavēr)
• սաստկավէր (sastkavēr)
• վիրաբերան (viraberan)
• վիրալից (viralicʻ)
• վիրած (virac)
• վիրառնութիւն (viraṙnutʻiwn)
• վիրաւոր (virawor)
• վիրաւորեմ (viraworem)
• վիրաւորիչ (viraworičʻ)
• վիրաւորութիւն (viraworutʻiwn)
• վիրեմ (virem)

 

Descendants

• → Armenian: վերք (verkʻ)

Further reading

• Ačaṙean, Hračʻeay (1979) “վէր”, in Hayerēn armatakan baṙaran (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume IV, Yerevan: University Press, pages 336–337
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “վէր”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “վէր”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn, Venice: S. Lazarus Armenian Academy