قیا
Ottoman Turkish
editAlternative forms
edit- قایا (kaya)
Etymology
editInherited from Proto-Turkic *k(i)aya (“rock, mountain”); cognate with Azerbaijani qaya, Bashkir ҡая (qaya), Tatar кыя (qıya), Turkmen gaýa, Uzbek qoya and Yakut хайа (qaya).
Noun
editقیا • (kaya)
- rock, boulder, a large mass of stone
- cliff, precipice, a vertical rock face
- reef, a chain of rocks lying at the surface of the water
Derived terms
edit- قیا باشی (kaya başı, “top of a rocky cliff”)
- قیا بالغی (kaya balığı, “goby, gudgeon”)
- قیا قوروغی (kaya koruğu, “houseleek”)
- قیا كلری (kaya keleri, “chameleon”)
- قیا لیفی (kaya lifi, “asbestos”)
- قیا یاروغی (kaya yaruği, “cave, cavern”)
- قیالق (kayalık, “rocky”)
Descendants
edit- Turkish: kaya
Further reading
edit- Çağbayır, Yaşar (2007) “kaya1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2488
- Kélékian, Diran (1911) “قیا”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 995
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Rupes”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1496
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قیا”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 3815
- Nişanyan, Sevan (2002–) “kaya”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “قیا”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1504