aanbetalen

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ betalen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːn.bəˌtaː.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧be‧ta‧len

Verb

aanbetalen

1. (transitive) to make a down payment for

Conjugation

Conjugation of aanbetalen (weak, prefixed, separable)
infinitive	aanbetalen
past singular	betaalde aan
past participle	aanbetaald
infinitive	aanbetalen
gerund	aanbetalen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	betaal aan	betaalde aan	aanbetaal	aanbetaalde
2nd person sing. (jij)	betaalt aan, betaal aan2	betaalde aan	aanbetaalt	aanbetaalde
2nd person sing. (u)	betaalt aan	betaalde aan	aanbetaalt	aanbetaalde
2nd person sing. (gij)	betaalt aan	betaalde aan	aanbetaalt	aanbetaalde
3rd person singular	betaalt aan	betaalde aan	aanbetaalt	aanbetaalde
plural	betalen aan	betaalden aan	aanbetalen	aanbetaalden
subjunctive sing.1	betale aan	betaalde aan	aanbetale	aanbetaalde
subjunctive plur.1	betalen aan	betaalden aan	aanbetalen	aanbetaalden
imperative sing.	betaal aan
imperative plur.1	betaalt aan
participles	aanbetalend	aanbetaald
1) Archaic. 2) In case of inversion.