achterlaten
Dutch
editEtymology
editFrom Middle Dutch achterlaten. Equivalent to achter + laten.
Pronunciation
editVerb
editachterlaten
- (transitive) to leave behind, to abandon
Conjugation
editConjugation of achterlaten (strong class 7, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | achterlaten | |||
past singular | liet achter | |||
past participle | achtergelaten | |||
infinitive | achterlaten | |||
gerund | achterlaten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | laat achter | liet achter | achterlaat | achterliet |
2nd person sing. (jij) | laat achter | liet achter | achterlaat | achterliet |
2nd person sing. (u) | laat achter | liet achter | achterlaat | achterliet |
2nd person sing. (gij) | laat achter | liet achter | achterlaat | achterliet |
3rd person singular | laat achter | liet achter | achterlaat | achterliet |
plural | laten achter | lieten achter | achterlaten | achterlieten |
subjunctive sing.1 | late achter | liete achter | achterlate | achterliete |
subjunctive plur.1 | laten achter | lieten achter | achterlaten | achterlieten |
imperative sing. | laat achter | |||
imperative plur.1 | laat achter | |||
participles | achterlatend | achtergelaten | ||
1) Archaic. |