mieszkaniec

Polish

Alternative forms

mięszkaniec (Middle Polish)

Etymology

From mieszkanie +‎ -iec.^[1]^[2]^[3] Displaced Middle Polish mieszkacz. First attested in 1579.^[4] Compare Kashubian mieszkańc, Silesian miyszkaniec, and Ukrainian ме́шканець (méškanecʹ).

Pronunciation

IPA^(key): /mjɛʂˈka.ɲɛt͡s/

(Middle Polish) IPA^(key): /mjɛʂˈka.ɲɛt͡s/

Audio: (file)
Rhymes: -aɲɛt͡s
Syllabification: miesz‧ka‧niec

Noun

mieszkaniec m pers (female equivalent mieszkanka)

resident, inhabitant (person who resides or lives somewhere)
(obsolete) a landless peasant usually that does not own a house; a hired worker living with someone for wages; tenant
Synonym: czynszownik

Declension

Declension of mieszkaniec

	singular	plural
nominative	mieszkaniec	mieszkańcy/mieszkańce (deprecative)
genitive	mieszkańca	mieszkańców
dative	mieszkańcowi	mieszkańcom
accusative	mieszkańca	mieszkańców
instrumental	mieszkańcem	mieszkańcami
locative	mieszkańcu	mieszkańcach
vocative	mieszkańcze	mieszkańcy

Related terms

adjectives

mieszkalny

verbs

mieszkać impf

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), mieszkaniec is one of the most used words in Polish, appearing 24 times in scientific texts, 71 times in news, 31 times in essays, 10 times in fiction, and 3 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 139 times, making it the 429th most common word in a corpus of 500,000 words.^[5]

References

^ Boryś, Wiesław (2005) “mieszkać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
^ Mańczak, Witold (2017) “mieszkać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
^ Bańkowski, Andrzej (2000) “mieszkaniec”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mieszkaniec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
^ Ida Kurcz (1990) “mieszkaniec”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 245

mieszkaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
mieszkaniec in Polish dictionaries at PWN
“MIESZKANIEC”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 14.12.2020
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mieszkaniec”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861) “mieszkaniec”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mieszkaniec”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 966

[1] Boryś, Wiesław (2005) “mieszkać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN

[2] Mańczak, Witold (2017) “mieszkać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN

[3] Bańkowski, Andrzej (2000) “mieszkaniec”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)

[4] Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mieszkaniec”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku

[5] Ida Kurcz (1990) “mieszkaniec”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 245

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]