reykja

Icelandic

reykja (weak verb, third-person singular past indicative reykti, supine reykt)

reykja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að reykja
supine (sagnbót)		reykt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		reykjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég reyki	við reykjum	present (nútíð)	ég reyki	við reykjum
	þú reykir	þið reykið		þú reykir	þið reykið
	hann, hún, það reykir	þeir, þær, þau reykja		hann, hún, það reyki	þeir, þær, þau reyki

past (þátíð)	ég reykti	við reyktum	past (þátíð)	ég reykti	við reyktum
	þú reyktir	þið reyktuð		þú reyktir	þið reyktuð
	hann, hún, það reykti	þeir, þær, þau reyktu		hann, hún, það reykti	þeir, þær, þau reyktu

imperative (boðháttur)	reyk (þú)	reykið (þið)
	reyktu	reykiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

reykjast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að reykjast
supine (sagnbót)		reykst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		reykjandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég reykist	við reykjumst	present (nútíð)	ég reykist	við reykjumst
	þú reykist	þið reykist		þú reykist	þið reykist
	hann, hún, það reykist	þeir, þær, þau reykjast		hann, hún, það reykist	þeir, þær, þau reykist

past (þátíð)	ég reyktist	við reyktumst	past (þátíð)	ég reyktist	við reyktumst
	þú reyktist	þið reyktust		þú reyktist	þið reyktust
	hann, hún, það reyktist	þeir, þær, þau reyktust		hann, hún, það reyktist	þeir, þær, þau reyktust

imperative (boðháttur)	reykst (þú)	reykist (þið)
	reykstu	reykisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

reyktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	reyktur	reykt	reykt	reyktir	reyktar	reykt
accusative (þolfall)	reyktan	reykta	reykt	reykta	reyktar	reykt
dative (þágufall)	reyktum	reyktri	reyktu	reyktum	reyktum	reyktum
genitive (eignarfall)	reykts	reyktrar	reykts	reyktra	reyktra	reyktra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	reykti	reykta	reykta	reyktu	reyktu	reyktu
accusative (þolfall)	reykta	reyktu	reykta	reyktu	reyktu	reyktu
dative (þágufall)	reykta	reyktu	reykta	reyktu	reyktu	reyktu
genitive (eignarfall)	reykta	reyktu	reykta	reyktu	reyktu	reyktu

reykja m

Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)