ακούω

See also: ἀκούω

Greek

Alternative forms

• (rare) ακούγω (akoúgo)
• (Italiot Greek) κούω (koúo), cùo

Etymology

From Ancient Greek ἀκούω, from Proto-Hellenic *akouhō, from Proto-Indo-European *h₂ḱh₂owsyéti.

Pronunciation

• IPA^(key): [aˈkuo]
• Hyphenation: α‧κού‧ω

Verb

ακούω • (akoúo) (past άκουσα, passive ακούγομαι, p‑past ακούστηκα, ppp ακουσμένος)

1. (transitive) to hear

   Άκουσα κάποια δυσάρεστα νέα. ― Ákousa kápoia dysáresta néa. ― I heard some bad news.

   Coordinate term: αυτιάζομαι (aftiázomai, “to prick up one's ears”)

2. (transitive) to listen, listen to

   Άκουγαν τη διάλεξη. ― Ákougan ti diálexi. ― They were listening to the lecture.

   Άκουσέ με! ― Ákousé me! ― Listen to me!

3. (intransitive) to hear (to have the ability to hear)

   Οι κωφοί δεν ακούνε. ― Oi kofoí den akoúne. ― Deaf people cannot hear.

Conjugation

ακούω, ακούγομαι/ακούομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ακούω	ακούσω	ακούγομαι, {ακούομαι}1	ακουστώ, {ακουσθώ}2
2 sg	ακούς, {ακούεις}1	ακούσεις	ακούγεσαι, {ακούεσαι}	ακουστείς, {‑σθείς}
3 sg	ακούει	ακούσει	ακούγεται, {ακούεται}	ακουστεί, {‑σθεί}
1 pl	ακούμε, {ακούομε}	ακούσουμε, [‑ομε]	ακουγόμαστε, {ακουόμαστε}, {ακουόμεθα}	ακουστούμε, {‑σθούμε}
2 pl	ακούτε, {ακούετε}	ακούσετε	ακούγεστε, ακουγόσαστε, {ακούεστε}, {ακούεσθε}	ακουστείτε, {‑σθείτε}
3 pl	ακούν(ε), {ακούουν}	ακούσουν(ε)	ακούγονται, {ακούονται}	ακουστούν(ε), {‑σθούν}
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	άκουγα, {άκουα}1	άκουσα	ακουγόμουν(α), {ακουόμουν}1	ακούστηκα, {ακούσθηκα}2
2 sg	άκουγες, {άκουες}	άκουσες	ακουγόσουν(α), {ακουόσουν}	ακούστηκες, {‑σθηκες}
3 sg	άκουγε, {άκουε}	άκουσε	ακουγόταν(ε), {ακουόταν}	ακούστηκε, {‑σθηκε}
1 pl	ακούγαμε, {ακούαμε}	ακούσαμε	ακουγόμασταν, (‑όμαστε), {ακουόμασταν}	ακουστήκαμε, {‑σθήκαμε}
2 pl	ακούγατε, {ακούατε}	ακούσατε	ακουγόσασταν, (‑όσαστε), {ακουόσασταν}	ακουστήκατε, {‑σθήκατε}
3 pl	άκουγαν, ακούγαν(ε), {άκουαν}	άκουσαν, ακούσαν(ε)	ακούγονταν, (ακουγόντουσαν), {ακούονταν}	ακούστηκαν, ακουστήκαν(ε), {‑σθηκαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ακούω ➤	θα ακούσω ➤	θα ακούγομαι / {ακούομαι} ➤	θα ακουστώ / {‑σθώ} ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ακούς / {ακούεις}, …	θα ακούσεις, …	θα ακούγεσαι / {ακούεσαι}, …	θα ακουστείς / {‑σθείς}, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ακούσει		έχω, έχεις, … ακουστεί, {‑σθεί}
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ακούσει		είχα, είχες, … ακουστεί, {‑σθεί}
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ακούσει		θα έχω, έχεις, … ακουστεί, {‑σθεί}
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	άκουγε, άκου, {άκουε}1	άκουσε, άκου, {άκουσον}3		—
2 pl	ακούτε, {ακούετε}1	ακούστε, {ακούσατε}3	ακούγεστε, {ακούεσθε}1	ακουστείτε, {‑σθείτε}2
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ακούγοντας, {ακούοντας}1 ➤		{ακουόμενος, ‑ομένη, ‑όμενο} ➤
Perfect participle➤	έχοντας ακούσει ➤		ακουσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ακούσει		ακουστεί, {‑σθεί}2
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Rare forms like {ακούεις} after the ancient ἀκούω are found in literature and dialectal speech.  2. Passive forms with {-σθ-} {ακούσθηκα} are learned alternatives of the common forms with ‑στ- ακούστηκα  3. Imperative archaic forms in set phrases: άκουσον, άκουσον! & ακούσατε! irregular • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• άκουσον, άκουσον (ákouson, ákouson)! (ἄκουσον, ἄκουσον!)
• ακούω τα εξ αμάξης (akoúo ta ex amáxis)
• ακούω τα σχολιανά μου (akoúo ta scholianá mou)
• ακούω τον αναβαλλόμενο (akoúo ton anavallómeno)
• ακούω τον εξάψαλμο (akoúo ton exápsalmo)
• ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω (o échon óta akoúein akouéto) (ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω) (Luke, 8.8, et alibi)
• πάταξον μεν, άκουσον δε (pátaxon men, ákouson de, “smite, but hear me”) (πάταξον μέν, ἄκουσον δέ) (Plutarch, Parallel Lives, Themistocles, 11.3)
• τα ακούω (ta akoúo)

 

Related terms

• ακοή f (akoḯ, “hearing”)
• ακοόγραμμα n (akoógramma, “audiogramme”)
• ακοομετρία f (akoometría, “audiometry”)
• άκουσμα n (ákousma, “hearing”)
• ακουστική f (akoustikí, “acoustics, acoustics”)
• ακουστικό n (akoustikó, “headphone, receiver”)
• ακουστικός (akoustikós, “acoustic”, adjective)
• ακουστικότητα f (akoustikótita, “audibility”)
• ακουστός (akoustós, “audible”)
• ανυπακοή f (anypakoḯ, “disobedience”)
• βαριακούω (variakoúo, “hard of hearing”)
• εισακούω (eisakoúo, “listen and grant”)
• εξυπακούεται (exypakoúetai, “understood”)
• καλακούω (kalakoúo, “hear well”)
• κοσμοξακουσμένος (kosmoxakousménos, “world-famous”)
• κοσμοξάκουστος (kosmoxákoustos, “world-famous”)
• κρυφακούω (kryfakoúo, “eavesdrop”)
• ματακούω (matakoúo, “hear again”) (colloquial)
• ξακουσμένος (xakousménos, “famous”)
• ξακουστός (xakoustós, “famous”)
• ξανακούω (xanakoúo, “hear again”)
• οπτικοακουστικός (optikoakoustikós, “audiovisual”)
• παρακοή (parakoḯ, “disobedience”)
• παράκουος (parákouos, “disobedient”)
• παράκουσμα (parákousma, “mishearing; disobedience”)
• παρακούω (parakoúo, “mishear; disobey”)
• πρωτάκουστος (protákoustos, “unprecedented”)
• υπακοή f (ypakoḯ, “obedience”)
• υπάκουος (ypákouos, “obedient”)
• υπακούω (ypakoúo, “obey”)
• ωτακουστής m (otakoustís, “eavesdropper”)