विशति

Sanskrit

Etymology

Etymology tree

Proto-Indo-European *weyḱ-

Sanskrit विशति (viśati)

Inherited from Proto-Indo-Aryan *wiśáti, from Proto-Indo-Iranian *wićáti (compare Old Avestan 𐬬𐬍𐬯𐬇𐬧𐬙𐬉 (vīsə̄ṇtē)), from Proto-Indo-European *wiḱéti, from the root *weyḱ-.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ʋi.ɕɐ́.ti/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈʋi.ɕɐ.t̪i/

Verb

विशति • (viśáti) third-singular indicative (class 6, type P, root विश्)

1. to enter

Conjugation

Present: विशति (viśáti), विशते (viśáte)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	विशति viśáti	विशतः viśátaḥ	विशन्ति viśánti	विशते viśáte	विशेते viśéte	विशन्ते viśánte
Second	विशसि viśási	विशथः viśáthaḥ	विशथ viśátha	विशसे viśáse	विशेथे viśéthe	विशध्वे viśádhve
First	विशामि viśā́mi	विशावः viśā́vaḥ	विशामः / विशामसि¹ viśā́maḥ / viśā́masi¹	विशे viśé	विशावहे viśā́vahe	विशामहे viśā́mahe
Imperative
Third	विशतु viśátu	विशताम् viśátām	विशन्तु viśántu	विशताम् viśátām	विशेताम् viśétām	विशन्ताम् viśántām
Second	विश viśá	विशतम् viśátam	विशत viśáta	विशस्व viśásva	विशेथाम् viśéthām	विशध्वम् viśádhvam
First	विशानि viśā́ni	विशाव viśā́va	विशाम viśā́ma	विशै viśaí	विशावहै viśā́vahai	विशामहै viśā́mahai
Optative/Potential
Third	विशेत् viśét	विशेताम् viśétām	विशेयुः viśéyuḥ	विशेत viśéta	विशेयाताम् viśéyātām	विशेरन् viśéran
Second	विशेः viśéḥ	विशेतम् viśétam	विशेत viśéta	विशेथाः viśéthāḥ	विशेयाथाम् viśéyāthām	विशेध्वम् viśédhvam
First	विशेयम् viśéyam	विशेव viśéva	विशेम viśéma	विशेय viśéya	विशेवहि viśévahi	विशेमहि viśémahi
Subjunctive
Third	विशात् / विशाति viśā́t / viśā́ti	विशातः viśā́taḥ	विशान् viśā́n	विशाते / विशातै viśā́te / viśā́tai	विशैते viśaíte	विशन्त / विशान्तै viśánta / viśā́ntai
Second	विशाः / विशासि viśā́ḥ / viśā́si	विशाथः viśā́thaḥ	विशाथ viśā́tha	विशासे / विशासै viśā́se / viśā́sai	विशैथे viśaíthe	विशाध्वै viśā́dhvai
First	विशानि viśā́ni	विशाव viśā́va	विशाम viśā́ma	विशै viśaí	विशावहै viśā́vahai	विशामहै viśā́mahai
Participles
	विशत् viśát			विशमान viśámāna
Notes	The subjunctive is only used in Vedic Sanskrit. ¹Vedic

Imperfect: अविशत् (áviśat), अविशत (áviśata)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	अविशत् áviśat	अविशताम् áviśatām	अविशन् áviśan	अविशत áviśata	अविशेताम् áviśetām	अविशन्त áviśanta
Second	अविशः áviśaḥ	अविशतम् áviśatam	अविशत áviśata	अविशथाः áviśathāḥ	अविशेथाम् áviśethām	अविशध्वम् áviśadhvam
First	अविशम् áviśam	अविशाव áviśāva	अविशाम áviśāma	अविशे áviśe	अविशावहि áviśāvahi	अविशामहि áviśāmahi

Derived terms

• आविशति (āviśati)
• उपविशति (upaviśati)
• प्रविशति (praviśati)

References

• Monier Williams (1872) “विश्”, in A Sanskṛit–English Dictionary: […], Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 941.