-ίζω

See also: ἵζω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *-íďďō, from Proto-Indo-European *-idyéti (verbal suffix), from *-id- + *-yéti. Cognate with Proto-Germanic *-itjaną.

The suffix started in denominative verbs in *-id-yō (e.g. elpid-yō > ἐλπίζω (elpízō), cf. ἐλπίς (elpís)), but was later used on stems of all kinds to the number of many thousands.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /íz.dɔː/ → /ˈi.zo/ → /ˈi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /íz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈi.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈi.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈi.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.zo/

Suffix

-ῐ́ζω • (-ízō)

1. Used to form similative verbs from nouns, adjectives and other verbs.
2. Used to form verbs from proper nouns of cities, demonyms, to denote:
   1. adhere to the policy of the city
   2. mimicking the style and behaviour of the demonym

   ‎-ίζω (-ízō) + ‎Λᾰ́κων (Lákōn, “Lacedaemonian”) → ‎λᾰκωνίζω (lakōnízō)

Conjugation

   Present: -ῐ́ζω, -ῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	-ῐ́ζω	-ῐ́ζεις	-ῐ́ζει	-ῐ́ζετον	-ῐ́ζετον	-ῐ́ζομεν	-ῐ́ζετε	-ῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	-ῐ́ζω	-ῐ́ζῃς	-ῐ́ζῃ	-ῐ́ζητον	-ῐ́ζητον	-ῐ́ζωμεν	-ῐ́ζητε	-ῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	-ῐ́ζοιμῐ	-ῐ́ζοις	-ῐ́ζοι	-ῐ́ζοιτον	-ῐζοίτην	-ῐ́ζοιμεν	-ῐ́ζοιτε	-ῐ́ζοιεν
	imperative		-ῐζε	-ῐζέτω	-ῐ́ζετον	-ῐζέτων		-ῐ́ζετε	-ῐζόντων
middle/ passive	indicative	-ῐ́ζομαι	-ῐ́ζῃ, -ῐ́ζει	-ῐ́ζεται	-ῐ́ζεσθον	-ῐ́ζεσθον	-ῐζόμεθᾰ	-ῐ́ζεσθε	-ῐ́ζονται
	subjunctive	-ῐ́ζωμαι	-ῐ́ζῃ	-ῐ́ζηται	-ῐ́ζησθον	-ῐ́ζησθον	-ῐζώμεθᾰ	-ῐ́ζησθε	-ῐ́ζωνται
	optative	-ῐζοίμην	-ῐ́ζοιο	-ῐ́ζοιτο	-ῐ́ζοισθον	-ῐζοίσθην	-ῐζοίμεθᾰ	-ῐ́ζοισθε	-ῐ́ζοιντο
	imperative		-ῐ́ζου	-ῐζέσθω	-ῐ́ζεσθον	-ῐζέσθων		-ῐ́ζεσθε	-ῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		-ῐ́ζειν				-ῐ́ζεσθαι
participle	m	-ῐ́ζων				-ῐζόμενος
	f	-ῐ́ζουσᾰ				-ῐζομένη
	n	-ῐ́ζον				-ῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: -ῐζον, -ῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	-ῐζον	-ῐζες	-ῐζε(ν)	-ῐ́ζετον	-ῐζέτην	-ῐ́ζομεν	-ῐ́ζετε	-ῐζον
middle/ passive	indicative	-ῐζόμην	-ῐ́ζου	-ῐ́ζετο	-ῐ́ζεσθον	-ῐζέσθην	-ῐζόμεθᾰ	-ῐ́ζεσθε	-ῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: -ῐέω, -ῐέομαι, -ῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	-ῐέω	-ῐέεις	-ῐέει	-ῐέετον	-ῐέετον	-ῐέομεν	-ῐέετε	-ῐέουσῐ(ν)
	optative	-ῐέοιμῐ	-ῐέοις	-ῐέοι	-ῐέοιτον	-ῐεοίτην	-ῐέοιμεν	-ῐέοιτε	-ῐέοιεν
middle	indicative	-ῐέομαι	-ῐέῃ, -ῐέει	-ῐέεται	-ῐέεσθον	-ῐέεσθον	-ῐεόμεθᾰ	-ῐέεσθε	-ῐέονται
	optative	-ῐεοίμην	-ῐέοιο	-ῐέοιτο	-ῐέοισθον	-ῐεοίσθην	-ῐεοίμεθᾰ	-ῐέοισθε	-ῐέοιντο
passive	indicative	-ῐσθήσομαι	-ῐσθήσῃ	-ῐσθήσεται	-ῐσθήσεσθον	-ῐσθήσεσθον	-ῐσθησόμεθᾰ	-ῐσθήσεσθε	-ῐσθήσονται
	optative	-ῐσθησοίμην	-ῐσθήσοιο	-ῐσθήσοιτο	-ῐσθήσοισθον	-ῐσθησοίσθην	-ῐσθησοίμεθᾰ	-ῐσθήσοισθε	-ῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		-ῐέειν			-ῐέεσθαι		-ῐσθήσεσθαι
participle	m	-ῐέων			-ῐεόμενος		-ῐσθησόμενος
	f	-ῐέουσᾰ			-ῐεομένη		-ῐσθησομένη
	n	-ῐέον			-ῐεόμενον		-ῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: -ῐῶ, -ῐοῦμαι, -ῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	-ῐῶ	-ῐεῖς	-ῐεῖ	-ῐεῖτον	-ῐεῖτον	-ῐοῦμεν	-ῐεῖτε	-ῐοῦσῐ(ν)
	optative	-ῐοίην, -ῐοῖμῐ	-ῐοίης, -ῐοῖς	-ῐοίη, -ῐοῖ	-ῐοῖτον, -ῐοίητον	-ῐοίτην, -ῐοιήτην	-ῐοῖμεν, -ῐοίημεν	-ῐοῖτε, -ῐοίητε	-ῐοῖεν, -ῐοίησᾰν
middle	indicative	-ῐοῦμαι	-ῐῇ	-ῐεῖται	-ῐεῖσθον	-ῐεῖσθον	-ῐούμεθᾰ	-ῐεῖσθε	-ῐοῦνται
	optative	-ῐοίμην	-ῐοῖο	-ῐοῖτο	-ῐοῖσθον	-ῐοίσθην	-ῐοίμεθᾰ	-ῐοῖσθε	-ῐοῖντο
passive	indicative	-ῐσθήσομαι	-ῐσθήσῃ	-ῐσθήσεται	-ῐσθήσεσθον	-ῐσθήσεσθον	-ῐσθησόμεθᾰ	-ῐσθήσεσθε	-ῐσθήσονται
	optative	-ῐσθησοίμην	-ῐσθήσοιο	-ῐσθήσοιτο	-ῐσθήσοισθον	-ῐσθησοίσθην	-ῐσθησοίμεθᾰ	-ῐσθήσοισθε	-ῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		-ῐεῖν			-ῐεῖσθαι		-ῐσθήσεσθαι
participle	m	-ῐῶν			-ῐούμενος		-ῐσθησόμενος
	f	-ῐοῦσᾰ			-ῐουμένη		-ῐσθησομένη
	n	-ῐοῦν			-ῐούμενον		-ῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: -ῐσᾰ, -ῐσᾰ́μην, -ῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	-ῐσᾰ	-ῐσᾰς	-ῐσε(ν)	-ῐ́σᾰτον	-ῐσᾰ́την	-ῐ́σᾰμεν	-ῐ́σᾰτε	-ῐσᾰν
	subjunctive	-ῐ́σω	-ῐ́σῃς	-ῐ́σῃ	-ῐ́σητον	-ῐ́σητον	-ῐ́σωμεν	-ῐ́σητε	-ῐ́σωσῐ(ν)
	optative	-ῐ́σαιμῐ	-ῐ́σειᾰς, -ῐ́σαις	-ῐ́σειε(ν), -ῐ́σαι	-ῐ́σαιτον	-ῐσαίτην	-ῐ́σαιμεν	-ῐ́σαιτε	-ῐ́σειᾰν, -ῐ́σαιεν
	imperative		-ῐσον	-ῐσᾰ́τω	-ῐ́σᾰτον	-ῐσᾰ́των		-ῐ́σᾰτε	-ῐσᾰ́ντων
middle	indicative	-ῐσᾰ́μην	-ῐ́σω	-ῐ́σᾰτο	-ῐ́σᾰσθον	-ῐσᾰ́σθην	-ῐσᾰ́μεθᾰ	-ῐ́σᾰσθε	-ῐ́σᾰντο
	subjunctive	-ῐ́σωμαι	-ῐ́σῃ	-ῐ́σηται	-ῐ́σησθον	-ῐ́σησθον	-ῐσώμεθᾰ	-ῐ́σησθε	-ῐ́σωνται
	optative	-ῐσαίμην	-ῐ́σαιο	-ῐ́σαιτο	-ῐ́σαισθον	-ῐσαίσθην	-ῐσαίμεθᾰ	-ῐ́σαισθε	-ῐ́σαιντο
	imperative		-ῐσαι	-ῐσᾰ́σθω	-ῐ́σᾰσθον	-ῐσᾰ́σθων		-ῐ́σᾰσθε	-ῐσᾰ́σθων
passive	indicative	-ῐ́σθην	-ῐ́σθης	-ῐ́σθη	-ῐ́σθητον	-ῐσθήτην	-ῐ́σθημεν	-ῐ́σθητε	-ῐ́σθησᾰν
	subjunctive	-ῐσθῶ	-ῐσθῇς	-ῐσθῇ	-ῐσθῆτον	-ῐσθῆτον	-ῐσθῶμεν	-ῐσθῆτε	-ῐσθῶσῐ(ν)
	optative	-ῐσθείην	-ῐσθείης	-ῐσθείη	-ῐσθεῖτον, -ῐσθείητον	-ῐσθείτην, -ῐσθειήτην	-ῐσθεῖμεν, -ῐσθείημεν	-ῐσθεῖτε, -ῐσθείητε	-ῐσθεῖεν, -ῐσθείησᾰν
	imperative		-ῐ́σθητῐ	-ῐσθήτω	-ῐ́σθητον	-ῐσθήτων		-ῐ́σθητε	-ῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		-ῐ́σαι			-ῐ́σᾰσθαι		-ῐσθῆναι
participle	m	-ῐ́σᾱς			-ῐσᾰ́μενος		-ῐσθείς
	f	-ῐ́σᾱσᾰ			-ῐσᾰμένη		-ῐσθεῖσᾰ
	n	-ῐ́σᾰν			-ῐσᾰ́μενον		-ῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: -ῐκᾰ, -ῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	-ῐκᾰ	-ῐκᾰς	-ῐκε(ν)	-ῐ́κᾰτον	-ῐ́κᾰτον	-ῐ́κᾰμεν	-ῐ́κᾰτε	-ῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	-ῐ́κω	-ῐ́κῃς	-ῐ́κῃ	-ῐ́κητον	-ῐ́κητον	-ῐ́κωμεν	-ῐ́κητε	-ῐ́κωσῐ(ν)
	optative	-ῐ́κοιμῐ, -ῐκοίην	-ῐ́κοις, -ῐκοίης	-ῐ́κοι, -ῐκοίη	-ῐ́κοιτον	-ῐκοίτην	-ῐ́κοιμεν	-ῐ́κοιτε	-ῐ́κοιεν
	imperative		-ῐκε	-ῐκέτω	-ῐ́κετον	-ῐκέτων		-ῐ́κετε	-ῐκόντων
middle/ passive	indicative	-ῐσμαι	-ῐσαι	-ῐσται	-ῐσθον	-ῐσθον	-ῐ́σμεθᾰ	-ῐσθε	-ῐ́δᾰται
	subjunctive	-ῐσμένος ὦ	-ῐσμένος ᾖς	-ῐσμένος ᾖ	-ῐσμένω ἦτον	-ῐσμένω ἦτον	-ῐσμένοι ὦμεν	-ῐσμένοι ἦτε	-ῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	-ῐσμένος εἴην	-ῐσμένος εἴης	-ῐσμένος εἴη	-ῐσμένω εἴητον/εἶτον	-ῐσμένω εἰήτην/εἴτην	-ῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	-ῐσμένοι εἴητε/εἶτε	-ῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		-ῐσο	-ῐ́σθω	-ῐσθον	-ῐ́σθων		-ῐσθε	-ῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		-ῐκέναι				-ῐ́σθαι
participle	m	-ῐκώς				-ῐσμένος
	f	-ῐκυῖᾰ				-ῐσμένη
	n	-ῐκός				-ῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: -ῐ́κειν, -ῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	-ῐ́κειν, -ῐ́κη	-ῐ́κεις, -ῐ́κης	-ῐ́κει(ν)	-ῐ́κετον	-ῐκέτην	-ῐ́κεμεν	-ῐ́κετε	-ῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	-ῐ́σμην	-ῐσο	-ῐστο	-ῐσθον	-ῐ́σθην	-ῐ́σμεθᾰ	-ῐσθε	-ῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Ancient Greek terms suffixed with -ίζω

• -ισμός (-ismós)
• -ιστής (-istḗs)

Related terms

• -ις (-is)

Descendants

• Greek: -ίζω (-ízo)
• → Latin: -issō, -izō (borrowed in different periods)

See also

• -άζω (-ázō)
• -όζω (-ózō)
• -ύζω (-úzō)

References

• Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN

Greek

Suffix

-ίζω • (-ízo)

1. a suffix found with verbs
   1. formed from adjectives:

      ‎έρρινος (érrinos, “nasal”) + ‎-ίζω (-ízo) → ‎ερρινίζω (errinízo, “to nasalise”)

      ‎κίτρινος (kítrinos, “yellow”) + ‎-ίζω (-ízo) → ‎κιτρινίζω (kitrinízo, “to turn yellow”)

   2. formed from nouns giving an action or effect:

      ‎βούρτσα (voúrtsa, “brush”) + ‎-ίζω (-ízo) → ‎βουρτσίζω (vourtsízo, “to sweep, to brush”)

      ‎άθεος (átheos, “atheist”) + ‎-ίζω (-ízo) → ‎αθεΐζω (atheḯzo, “to become an atheist”)

   3. used to alter an existing verb:

      ‎φέγγω (féngo, “glimmer”) + ‎-ίζω (-ízo) → ‎φεγγίζω (fengízo, “to become translucent”)

Derived terms

Greek terms suffixed with -ίζω