burður

Faroese

Etymology

Inherited from Old Norse burðr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpuːɹʊɹ/

Noun

burður m (genitive singular burðar, plural burðir)

1. carrying
2. burden, load
3. birth, delivery
4. foetus; fetus
5. drag, drift

Declension

m12	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	burður	burðurin	burðir	burðirnir
accusative	burð	burðin	burðir	burðirnar
dative	burði	burðinum	burðum	burðunum
genitive	burðar	burðarins	burða	burðanna

Further reading

• "burður" at Sprotin.fo

Icelandic

Etymology

From Old Norse burðr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʏrðʏr/
• Rhymes: -ʏrðʏr

Noun

burður m (genitive singular burðar, nominative plural burðir)

1. birth
2. load, burden
3. carrying
4. (in the plural) physical strength

Declension

Declension of burður (masculine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	burður	burðurinn	burðir	burðirnir
accusative	burð	burðinn	burði	burðina
dative	burði	burðinum	burðum	burðunum
genitive	burðar	burðarins	burða	burðanna

Synonyms

• (birth) fæðing
• (load, burden) byrði, þungi, þyngsli