imię

Old Polish

Alternative forms

• himię

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jьmę. First attested in the beginning of the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /imjæ̃/
• IPA^(key): (15^th CE) /imjæ̃/

Noun

imię n

1. (attested in Lesser Poland) name (designation of a person)
   • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎^[1], Miechów, page dv 4:

     A sø ta ista sloua zmouona ochcem suøtim, iemuz bese ymø Symeon

     [A są ta ista słowa zmowiona oćcem świętym, jemuż biesze imię Symeon]

2. (attested in Lesser Poland) name (title of an object)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki‎^[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 82, 17:

     Y poznaiø, ysz ymø tobe bog (nomen tibi dominus)

     [I poznają, iż imię Tobie Bog (nomen tibi Dominus)]

3. name (reputation)
   • 1461–1467, Sermones. Rękopiśmienne ekscerpty pochodzące z rkpsu Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej o sygn. 230 (dawna sygn. 1421/108 Mns) z roku 1461-1467, page 91v:

     Gdi ssle domnimane sza[ćm]i gymyø dobre cum opiniones bonum nomen obtenebrant

     [Gdy złe domnimanie za[ćm]i jimię dobre cum opiniones bonum nomen obtenebrant]

4. (attested in Masovia) type, kind
   • 1879 [1408], Jan Tadeusz Lubomirski, editor, Księga ziemi czerskiej 1404-1425. Liber terrae Cernensis‎^[3], Masovia, page 338:

     Jaco iest Wawrzinecz nas brath, jenego snamena i jenego imena

     [Jako jest Wawrzyniec nasz brat, jenego snamienia i jenego imienia]

5. (attested in Sieradz-Łęczyca) title, legal nature
   • 1915 [1474], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543‎^[4], Sieradz, page 540:

     Przed wamy... y kxadzem... Jacubem... szadzø... rzecznik y imenem rzecznikowym mødrego møsza Jacobi Johannis... naprzeczywko negtoremu Johannem... y naprzeczywko gy[n]szemv cloveku zany vel yego gymeynem waszem sødze spravedlive zastøpayøczego dicit

     [Przed wami... i księdzem... Jakubem... sędzią... rzecznik i imieniem rzecznikowym mądrego męża Jacobi Johannis... naprzeciwko niektoremu Johannem... i naprzeciwko ji[n]szemu człowieku zań vel jego jimieniem w waszem sądzie sprawiedliwie zastąpającego dicit]

Derived terms

adjectives

• imieniem

 

adverbs

• na imię

 

prepositions

• w imię

 

verbs

• dać w zgubłe imię pf

 

Descendants

• Polish: imię
• Silesian: imiã

References

• Boryś, Wiesław (2005) “imię”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “imię”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Mańczak, Witold (2017) “imię”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “imię”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “imię”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish imię. Cognate with English name and English noun.

Pronunciation

 

• IPA^(key): (normal speech) /ˈi.mjɛ/, (careful speech) /ˈi.mjɛw̃/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈi.mjɛ̃/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -imjɛw̃
• Syllabification: i‧mię

Noun

imię n (abbreviation im.)

1. name; given name (name chosen for a child by its parents)
2. name (designation given to an animal, plant or other object)
3. name (name given to an institution, place or cultural or sports event in honor of a famous and distinguished person or group of people or a historical event)

   Synonym: nazwa

4. name (reputation)

   Synonym: opinia

5. (grammar, obsolete, except in set phrases) nominal (any term declining for case)

   Synonym: rzeczownik

   imię rzeczowne ― substantive

   imię pospolite ― common noun

   imię własne ― proper noun

   imię przymiotne ― adjective

   imię liczbowe ― noun numeral

6. (Middle Polish) power, authority

   Synonyms: moc, władza

7. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain.
   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎^[5], page 249:

     Nomenclatura […] Nomenclatio […] Miánowánie/ Mienienie/ Wyliczenie ymion yednego po drugim.

     [Nomenclatura […] Nomenclatio […] Mianowánie/ Mienienie/ Wyliczenie imion jednego po drugim.]

Declension

Declension of imię

	singular	plural
nominative	imię	imiona
genitive	imienia	imion
dative	imieniu	imionom
accusative	imię	imiona
instrumental	imieniem	imionami
locative	imieniu	imionach
vocative	imię	imiona

Derived terms

adjective

• imienny

 

adverbs

• w imię

 

interjections

• w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego

 

nouns

• imieniny
• imiennik
• imiesłów

 

prepositins

• w imieniu
• w imię

 

verbs

• mieć na imię impf
• nazwać po imieniu pf, nazywać po imieniu impf
• niejedno mieć imię impf

 

Related terms

adjectives

• imieninowy
• imienniczy

 

adverb

• imiennie

 

nouns

• imiennictwo
• imienniczka
• imienność

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), imię is one of the most used words in Polish, appearing 10 times in scientific texts, 61 times in news, 33 times in essays, 23 times in fiction, and 21 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 148 times, making it the 389th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• imię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• imię in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “imię”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• “IMIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 10.03.2017
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “imię”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “imię”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “imię”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 82
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “imię”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego (in Polish), →ISBN