władać

Old Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech vládati. Displaced włodać, an inherited doublet. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɫadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɫadat͡ɕ/

Verb

władać impf

1. Synonym of włodać.
   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 87, 2:

     Przyszedl yeden czlek szwa zona przed gayny sząd y wszdal yey polowyczą szwego gymyenya stoyaczego..., ale poko on zyw, ma w nyem wladacz yako tho w szwym (ipse istius dominus esse vellet, quamdiu viveret)

     [Przyszedł jeden człek z swą żoną przed gajny sąd i wzdał jej połowicę swego jimienia stojącego..., ale poko on żyw, ma w niem władać jako to w swym (ipse istius dominus esse vellet, quamdiu viveret)]

Derived terms

verbs

• władać ręką impf

 

Descendants

• Polish: władać
• Silesian: włŏdać

References

• Boryś, Wiesław (2005) “władać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “władać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “władać, włodać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish władać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvwa.dat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adat͡ɕ
• Syllabification: wła‧dać

Verb

władać impf

1. (intransitive) to rule, to reign

Conjugation

Conjugation of władać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		władać
present tense	1st	władam			władamy
	2nd	władasz			władacie
	3rd	włada			władają
	impersonal	włada się
past tense	1st	władałem, -(e)m władał	władałam, -(e)m władała	władałom, -(e)m władało	władaliśmy, -(e)śmy władali	władałyśmy, -(e)śmy władały
	2nd	władałeś, -(e)ś władał	władałaś, -(e)ś władała	władałoś, -(e)ś władało	władaliście, -(e)ście władali	władałyście, -(e)ście władały
	3rd	władał	władała	władało	władali	władały
	impersonal	władano
future tense	1st	będę władał, będę władać	będę władała, będę władać	będę władało, będę władać	będziemy władali, będziemy władać	będziemy władały, będziemy władać
	2nd	będziesz władał, będziesz władać	będziesz władała, będziesz władać	będziesz władało, będziesz władać	będziecie władali, będziecie władać	będziecie władały, będziecie władać
	3rd	będzie władał, będzie władać	będzie władała, będzie władać	będzie władało, będzie władać	będą władali, będą władać	będą władały, będą władać
	impersonal	będzie władać się
conditional	1st	władałbym, bym władał	władałabym, bym władała	władałobym, bym władało	władalibyśmy, byśmy władali	władałybyśmy, byśmy władały
	2nd	władałbyś, byś władał	władałabyś, byś władała	władałobyś, byś władało	władalibyście, byście władali	władałybyście, byście władały
	3rd	władałby, by władał	władałaby, by władała	władałoby, by władało	władaliby, by władali	władałyby, by władały
	impersonal	władano by
imperative	1st	niech władam			władajmy
	2nd	władaj			władajcie
	3rd	niech włada			niech władają
active adjectival participle		władający	władająca	władające	władający	władające
passive adjectival participle		władany	władana	władane	władani	władane
contemporary adverbial participle		władając
verbal noun		władanie

Related terms

adjectives

• władczy
• władny

 

nouns

• niedowład
• władca
• władza
• władztwo
• włodarz
• włość

 

verb

• zawładnąć

 

Further reading

• władać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• władać in Polish dictionaries at PWN