Izotiazolo

Izotiazolo

Plata kemia strukturo de la Izotiazolo

Tridimensia strukturo de la Izotiazolo

Alternativa(j) nomo(j)

1,2-tiazolo
2-azatiofeno

C₃H₃NS

Fizikaj proprecoj

Aspekto

senkolora aŭ palflava
bruligebla likvaĵo

85.1276 g·mol⁻¹

1.18 g cm⁻³

114 °C

$n_{761}^{20}$ 1,5280
$n_{761}^{20}$ 1,5320

Ekflama temperaturo

22 °C

Acideco (pKa)

-0.5

Mortiga dozo (LD50)

900 mg/kg (buŝe)

Sekurecaj Indikoj

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

Xn
Noca por la sano

GHS etikedigo de kemiaĵoj^[1]

GHS Damaĝo-piktogramo

GHS Signalvorto

Damaĝa substanco

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H225, H315, H319

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P210, P233, P240, P241, P242, P243, P264, P280, P302+352, P303+361+353, P305+351+338, P321, P332+313, P337+313, P362, P370+378, P403+235, P501

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Izotiazolo estas organika kemia komponaĵo konsistanta je kvin-membra aromata ringo enhavanta tri karbonatomojn, unu sulfuratomon kaj unu nitrogenatomon apudajn. Izotiazolo estas membro de klaso da komponaĵoj konataj kiel azoloj. Kontraŭe al la izomera tiazolo, la du heteroatomoj sidas sur apudaj pozicioj. La ringa strukturo de la izotiazolo enkorpiĝas en pli grandaj kombinaĵoj kun biologia aktiveco tiaj kiaj fungicidoj, agrikulturaj pestoj kaj farmaciaĵoj.

La 1,2-azoloj estas bazaj komponaĵoj pro ekzisto de disponeblaj elektronoparoj sur la nitrogenatomo, kiuj permesas la protonigon de la molekulo. Tamen, tiaj komponaĵoj estas malpli bazaj ol iliaj izomeroj, la 1,3-azoloj, pro la elektro-retiriga efekto de la apudaj heteroatomoj. Dum 1,3-duketonoj spertas kondensiĝo kun hidroksilamino produktante izoksazolojn, kun hidrazino ili estigas pirazolojn. La sintezo de la izotiazoloj povas okazi per interagado de la tioamido kun halo ketonoj.

Familio de la Furano

Furano	Kvarhidrofurano	Oksazolo	Izoksazolo	Izotiazolo

Oksazolino	Izoksazolino	Oksazolidino	Izoksazolidino	Benzoksazolo