Nacia Parko Kruger
| Nacia Parko Kruger | ||
|---|---|---|
.jpg)  .jpg) | ||
| national park of South Africa [+] | ||
| Lando | Sud-Afriko | |
| Provinco | Mpumalanga | |
| Plej proksimaj urboj | Mbombela, Phalaborwa | |
| Supermara alteco | 370 m [+] | |
| Koordinatoj | 24° 0′ 41″ S, 31° 29′ 7″ O (mapo)-24.01138931.485278Koordinatoj: 24° 0′ 41″ S, 31° 29′ 7″ O (mapo) [+] | |
| Akvokolektejo | 19 623 km² (1 962 300 ha) [+] | |
| Areo | 19 623 km² (1 962 300 ha) [+] | |
| Estiĝo | 26-a de marto 1898 | |
|
||
|
||
 |
||
| Nacia Parko Kruger | ||
 Vikimedia Komunejo: Kruger National Park [+] |
||
| En TTT: Oficiala retejo [+] | ||
Nacia Parko Kruger aŭ Krüger estas unu el la plej grandaj ĉasrezervoj en Afriko. Ĝi kovras 19,485 km² kaj etendas 360 km de nordo ĝis sude kaj 65 km de oriento ĝis okcidente.
Je okcidento kaj sude de la Nacia Parko Kruger estas la du sudafrikaj provincoj de Limpopo kaj Mpumalanga. En la nordo estas Zimbabvo, kaj en la oriento estas Mozambiko. Estas nun parto de la Translima Parko Granda Limpopo, pacoparko kiu ligas la Nacian Parkon Kruger kun la Nacia Parko Gonarezhou en Zimbabvo, kaj kun la Nacia Parko Limpopo en Mozambiko.
La parko estas parto de la koncerno Biosfero Krüger al Canyons, areo nomumita fare de Unesko kiel Internacia MAN kaj Biosfera rezervejo (la "Biosfero").
La parko havas 9 ĉefajn pordegojn kiuj permesas eniron al la diversaj tendaroj.
La parko estas la loko de la populara filmeto Batalo ĉe Krüger.
Geografio
[redakti | redakti fonton]La parko situas en la nordoriento de Sudafriko, en la orientaj partoj de provincoj Limpopo kaj Mpumalanga. Phalaborwa, Limpopo, estas la nura urbo en Sudafriko kiu limas kun la Nacia Parko Kruger. Ĝi estas unu el la plej grandaj naciaj parkoj en la mondo, kun areo de preskaŭ 20.000 km². La parko estas ĉirkaŭ 360 km longa, kaj havas mezan larĝon de 65 km. Ĉe ĝia plej vasta punkto, la parko estas 90 km larĝa de oriento ĝis okcidento. En la nordo kaj sude de la parko du riveroj, la Limpopo kaj la Krokodilo respektive, funkcias kiel ĝiaj naturaj limoj. Ĝis la oriento la Lebombo-Montoj apartigas ĝin de Mozambiko. Ĝiaj okcidentaj limoj paralelas al tiu intervalo, ĉirkaŭ 65 km malproksima. La parko varias en alteco inter 200 m en la oriento kaj 840 m en la sudokcidento proksime de Berg-en-Dal. La plej alta punkto en la parko estas tie, monteto nomata Khandzalive. Pluraj riveroj fluas tra la parko de okcidento al oriento, inkluzive de la Sabie, Olifanto, Krokodilo, Letaba, Luvuvhu kaj Limpopo.
Klimato
[redakti | redakti fonton]La klimato de la Nacia Parko Kruger kaj Lowveld estas subtropika. Someraj tagoj estas humidaj kaj varmaj kun temperaturoj ofte superaj al 38 °C. La pluvsezono estas de septembro ĝis majo. La seka vintrosezono estas la ideala tempo viziti tiun regionon por diversaj kialoj. Ekzistas malpli ebleco de kuntirado de malario kaj la tagoj estas pli mildaj. Rigardi faŭnon pli rekompencas kiam la vegetaĵaro estas pli malabunda kaj bestoj estas tiritaj al la akvotruoj por trinki ĉiun matenon kaj vesperon.
Birdoj
[redakti | redakti fonton]El la 517 specioj de birdoj troviĝantaj ĉe Krüger, 253 estas loĝantaj birdoj, 117 nereproduktantaj migrantoj, kaj 147 nomadaj.
Mamuloj
[redakti | redakti fonton]Ĉiuj el la Granda kvinopo estas troviĝantaj ĉe Nacia Parko Kruger, kiu havas pli da specioj de mamuloj ol iu alia afrika ĉa-rezervo (ĉ. 147 specioj). Ekzistas retkameraoj starigitaj por observi la faŭnon.[1]
La parko ĉesis translimigi elefantojn en 1989 kaj provis translokigi ilin, sed antaŭ 2004 la populacio pliiĝis al 11,670 elefantoj, antaŭ 2006 al ĉirkaŭ 13,500 kaj antaŭ 2009 ĝis 11,672. La vivejoj de la parko povas nur elteni proksimume 8,000 elefantojn. La parko komencis uzi ĉiujaran koncipopreventon en 1995, sed ĉesis pro problemoj kun liverado de la kontraŭkoncipiloj kaj agitado de la gregoj.
Kruger subtenas arojn de la endanĝerigita Hienhundo aŭ Likaono, de kiuj supozeble estas nur proksimume 400 en la tutaĵo de Sudafriko.[2]
Nacia Parko Kruger tenas pli ol 48 tunojn da eburo en stokado. Laŭ Kongreso sur la Internacia komerco en Endangered Species of Wild Flora and Fauna (Endanĝerigitaj Specioj de Natura Flaŭro kaj Faŭno) (CITES), estas permesite vendi 30 tunojn.
Sekvante aprobon de Cites, 47 tunoj da stokita eburo de Kruger estis aŭkciitaj la 6-an de novembro 2008. La vendo enspezigis ĉirkaŭ 6.7 milionojn da usonaj dolaroj kiuj estos uzitaj direkte al kreskanta kontraŭŝtelĉasada agado. La meza prezo por la 63 stokoj ĉe la aŭkcio estis 142 USD/kg.
| Specio | Kalkulo | Specio | Kalkulo |
|---|---|---|---|
| Afrika bubalo | 27,000 | Likaono | 350 |
| Nigra rinocero | 350 | Blanka rinocero | 7,000 to 12,000[3] |
| Burĉela zebro | 17,797 | Imbabalo | 500 |
| Gepardo | 200 | Elando | more than 300 |
| Ĝirafo | 5,114 | Granda kuduo | 5,798 |
| Hipopotamo | 3,000 | Leono | 1,500 |
| Leopardo | 1,000 | Makulhieno | 2,000 |
| Elefanto | 11,672 | Akvokobo | 5,000 |
| Blua gnuo | 9,612 | Impalo | 90,000 |
Reptilioj
[redakti | redakti fonton]En Kruger loĝas 114 specioj de reptilioj, inkluzive de la Nigra mambo kaj 3000 krokodiloj.
Amfibioj kaj fiŝoj
[redakti | redakti fonton]Tridek tri specioj de amfibioj estas trovataj en la Parko,[4] same kiel 50 fiŝspecioj. Zambesi-ŝarko, Carcharhinus leucas, ankaŭ konata kiel la virbovoŝarko, estis kaptita en la kunfluejo de la Limpopo kaj Luvuvhu Riveroj en julio de 1950. La Zambezi-ŝarkoj toleras dolĉan akvon kaj povas vojaĝi longe supren laŭ riveroj kiel la Limpopo.[5]
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Kruger National Park webcams
- ↑ C. Michael Hogan. 2009. Painted Hunting Dog: Lycaon pictus, GlobalTwitcher.com, ed. N. Stromberg Arkivigite je 2010-12-09 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Response from SANParks to Misleading Reports and Claims about Rhino Sales and Hunting in National Parks (2009-07-15). Arkivita el la originalo je 2010-01-21. Alirita 2009-10-16. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2010-01-21. Alirita 2011-09-26.
- ↑ Pienaar, Passmore & Carruthers, Die Paddas van die Nasionale Krugerwildtuin. Sigma Press, 1976
- ↑ Pienaar, U. de V., The Freshwater Fishes of the Kruger National Park, Koedoe Vol 11, No 1 (1968)