du

La paĝo enhavas artikolojn
pri kelkaj lingvoj.

Vikipedio enhavas artikolon pri: Du

La esperanta vikicitaro enhavas artikolon kun citaĵoj pri: Du

La komuna dosierdeponejo "Commons"
havas kategorion rilatan al
du.

Esperanto

Numeralo

du ( eo , NV )

du

Deveno

el la latina vorto " duo " ^→ la; la litova du kaj la itala due

Signifoj

kvanta numeralo 2; unu plus unu (la naturala nombro sekvanta post unu), la nombro da niaj okuloj, oreloj, manoj aŭ piedoj)
Du kaj tri estas kvin.

Ni ne povis vidi pli malproksime ol unu metron aŭ du antaŭen super la reloj.^[1]

Li havas du hundojn.

S-ro Hyde estis okupinta nur du ĉambrojn; sed tiuj estis meblitaj lukse kaj bonguste.

Hiperonimoj

Tradukoj

abĥaza: ҩба o̩ba
afrikansa: twee ^→ af
albana: dy ^→ sq
greka antikva: δύο dyo; διετής dietēs
angla: two ^→ en
araba: اثنان ^→ ar ithnān
azerbajĝana: iki
ajmara: paya ^→ ay
belorusa: два ^→ be
bretona: daou ^→ br, div ^→ br
bulgara: две
ĉeĥa: dva ^→ cs, dvě ^→ cs
ĉina: 二 ^→ zh
eŭska: bi
franca: deux ^→ fr
germana: zwei ^→ de
greka: δύο ^→ el
gvarania: mokõi
hebrea: שניים ^→ he
hispana: dos ^→ es

hungara: két ^→ hu, kettő ^→ hu
indonezia: dua ^→ id
itala: due ^→ it
japana: 二 ^→ ja
kataluna: dos m, dues f
Kotavao: toloy
kroata: dva ^→ hr
mongola: хоёр ^→ mn
nederlanda: twee ^→ nl
persa: دو ^→ fa
pola: dwa ^→ pl
portugala: dois ^→ pt
rusa: два ^→ ru
sarda: duos
Solresolo: remimi
svahila: -wili
sveda: två ^→ sv
taja: สอง ^→ th
turka: iki ^→ tr
Volapuko: tel ^→ vo

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Vortfaradoj kun M "du" (6)

du

dua

Vortgrupoj kun "du" (1)

trafi du celojn per unu ŝtono

Referencoj kaj literaturo

du
"reta-vortaro.de" du
Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "du".
Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "du"
La Simpla Vortaro, „du“.
du

Fontoj kaj citaĵoj

↑ L. L. ZAMENHOF. La nigra virino.

germana

Pronomo

(persona pronomo)

	ununombro	multenombro
nominativo	du	ihr
genitivo	deiner	euer
dativo	dir	euch
akuzativo	dich	euch

Alternativaj skribmanieroj

Du

Rimarkoj

Laŭ la normografia reformo de 2004 oni skribu du kaj dir (samtiel ihr, euer, sich) etliterume.^[1]
Laŭ la normografia reformo de 2006 oni skribu la personan pronomon du kaj ties derivitajn formojn etlitere; ĉe la parolado estas ankaŭ permesata la ĉefliterumado: Hallo Mama, ich habe schon lange nichts mehr von dir (ankaŭ: Dir) gehört.^[2]

Se la pronomo estad uzata substantive, ĝi estu skribita ĉeflitere: jemandem das Du anbieten

Silabseparo

du, genitivo: dei·ner, veraltet: dein, ^dativo dir, ^akuzativo dich, plurnombro: ihr, genitivo: eu·er, ^dativo euch, ^akuzativo euch

Elparolo

IFA: duː , genitivo: ˈdaɪ̯nɐ , veraltet: daɪ̯n , ^dativo diːɐ̯ , ^akuzativo dɪç , plurnombro: iːɐ̯ , genitivo: ˈɔjɐ , ^dativo ɔɪ̯ç , ^akuzativo ɔɪ̯ç

Sono :

(

lingvo -de-

)

(dosiero)

, genitivo: , veraltet:

Sono : "dein"

(

lingvo -de-

)

(dosiero)

, ^dativo

Sono : "dir"

(

lingvo -de-

)

(dosiero)

, ^akuzativo

Sono : "dich"

(

lingvo -de-

)

(dosiero)

, plurnombro:

Sono : "ihr"

(

lingvo -de-

)

(dosiero)

, genitivo:

Sono : "euer"

(

lingvo -de-

)

(dosiero)

, ^dativo

Sono : "euch"

(

lingvo -de-

)

(dosiero)

, ^akuzativo

Sono : "euch"

(

lingvo -de-

)

(dosiero)

Signifoj

ci

Deveno

mezaltgermana „dū, duo“,malnovaltgermana „dū, t(h)ū“, ĝermana „*þu“,hindoĝermana „*tu“. La vorto estas atestita ekde la 8a jarcento.^[3]

Ekzemploj

Hörst du mir zu?

Willst du mit mir ausgehen?

Er erbarmt sich deiner.

Ich werde statt deiner zur Versammlung gehen.

Kann ich dir behilflich sein?

Sie half dir immer.

Ich habe dich gestern nicht gesehen.

Wenn du dich jetzt nicht beeilst, verpasst du den Bus.

Proverboj

wie du mir, so ich dir

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

duzen

Referencoj kaj literaturo

Vikipedio enhavas artikolon pri: Du (Personalpronomen)
Germana vortaro de Jakob kaj Wilhelm Grimm (Deutsches Wörterbuch von Jacob und Wilhelm Grimm) „du“.
Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache „du“
canoo.net „du“
Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon „du“.
The Free Dictionary „du“
Wissenschaftlicher Rat der Dudenredaktion (Hrsg.): Duden, Deutsches Universalwörterbuch. 6. Auflage. Dudenverlag, Mannheim/Leipzig/Wien/Zürich ISBN 978-3-411-05506-7 , Seite 428

Fontoj kaj citaĵoj

↑ Deutsche Rechtschreibung. Regeln und Wörterverzeichnis. Amtliche Regelung. Überarbeitete Fassung 2004. Seite 68, § 66.
↑ Nach: Amtliches Regelwerk der deutschen Rechtschreibung, § 66. In: Dudenband 1 – Die deutsche Rechtschreibung (2006). Herausgegeben von der Dudenredaktion. 24. völlig neu bearbeitete und erweiterte Auflage. Mannheim, Leipzig. Seite 1195
↑ Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache. 24., durchgesehene und erweiterte Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York ISBN 978-3-11-017473-1, DNB 965096742 , kapvorto: „du“, paĝo 218.

sveda

Pronomo

du ( sv , PN )

du

Prononco

Sono :

(

lingvo -sv-

)

(dosiero)

(persona pronomo)

Signifoj

vi (duapersona pronomo, singulara, subjekta rolo)
Var är du?
Kie vi estas?

Vidu ankaŭ

dig (duapersona pronomo, singulara, nesubjekta rolo)
din, ditt, dina (posesivaj duapersonaj pronomoj)

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Frazoj kun "du" (1)

Ropa inte hej förrän du är över bäcken.

Referencoj kaj literaturo

Vikipedio en la sveda enhavas artikolon pri: Du-reformen
Svenska Akademiens ordlista över svenska språket (SAOL), eldono SAOL13 (2006, ISBN10: 91-7227-419-0), eldono SAOL14 (2015, ISBN13: 978-91-1306-012-5), Svensk ordbok (SO) (2009), Svenska Akademiens ordbok (SAOB) (1898...2019), pri la vortaroj, rete "svenska.se" tri vortaroj (SAOL, SO, SAOB) pri kapvorto "du"
Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al Esperanto "du"

[1] L. L. ZAMENHOF. La nigra virino.

[2] Deutsche Rechtschreibung. Regeln und Wörterverzeichnis. Amtliche Regelung. Überarbeitete Fassung 2004. Seite 68, § 66.

[3] Nach: Amtliches Regelwerk der deutschen Rechtschreibung, § 66. In: Dudenband 1 – Die deutsche Rechtschreibung (2006). Herausgegeben von der Dudenredaktion. 24. völlig neu bearbeitete und erweiterte Auflage. Mannheim, Leipzig. Seite 1195

[4] Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache. 24., durchgesehene und erweiterte Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York ISBN 978-3-11-017473-1, DNB 965096742 , kapvorto: „du“, paĝo 218.

[1]

[1]

[2]

[3]