plurnombro

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	plurnombro	plurnombroj
Akuzativo	plurnombron	plurnombrojn

Signifoj

1. (lingvoscienco) gramatika kategorio en multaj lingvoj montranta ke vorto aludas plurajn personojn, aĵojn aŭ aferojn

   Sinonimoj: pluralo, multenombro

Kontraŭvortoj

[1] ununombro, singularo

Hiperonimoj

[1] nombro

Hiponimoj

[1] pluralis auctoris, pluralis benevolentiae, pluralis modestiae, pluralis majestatis, specplurnombro

Tradukoj

 gramatika kategorio en multaj lingvoj montranta ke vorto aludas plurajn  

afrikansa: [1] meervoud → af armena: [1] hognaki → hy հոգնակի angla: [1] plural → en finna: [1] monikko → fi franca: [1] pluriel → fr vira frisa: [1] meartal greka: [1] plithyntikós → el πληθυντικός indonezia: [1] bentuk jamak → id islanda: [1] fleirtala → is itala: [1] plurale → it vira japana: [1] 複数形 → ja ふくすうけい, fukusū-kei

kurda: [1] pirrjimar latina: [1] pluralis → la pola: [1] liczba mnoga → pl ina romanĉa: [1] plural rusa: [1] mnóschestwennoje tschisló → ru множественное число neŭtra sveda: pluralis → sv, plural → sv serba: множина → sr / množina → sr slovena: [1] množné číslo → sl neŭtra, plurál → sl malsuprasoraba: [1] plural suprasoraba: [1] plural, mnohota hispana: [1] plural → es vira ĉeĥa: [1] množné číslo → cs neŭtra turka: [1] çoğul → tr

Referencoj kaj literaturo

•  plurnombro