Azido tartariko
Azido tartariko | |
---|---|
Formula kimikoa | C4H6O6 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Base konjokatua | bitartrate (en) |
Mota | aldaric acid (en) eta Gantz-azido |
Masa molekularra | 150,016438 Da |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | FEWJPZIEWOKRBE-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 526-83-0 |
ChemSpider | 852 |
PubChem | 875 eta 21583978 |
Reaxys | 4666811 |
Gmelin | 15674 |
ChEBI | 3214 |
ChEMBL | CHEMBL333714 |
EC zenbakia | 610-885-0 |
ECHA | 100.121.903 |
Human Metabolome Database | HMDB0062642 |
UNII | JQO211TF1A |
Azido tartarikoa (HO2CCH(OH)CH(OH)CO2H) fruitu askoren zukuan, batez ere mahatsarenean, dagoen konposatu dihidroxilikoaz esaten da. Kolore gabeko kristal gardenetan edo kristal hauts gisa agertzen da. Uretan, alkoholean eta eterrean urtzen da. Ezaugarri optiko bereziak ditu. Molekulak bi karbono atomo asimetriko ditu, eta ondorioz, ezaugarri optiko desberdinak dituzten lau molekula era daitezke. Azido naturala dextrogiroa da, baina berotzen denean jarduera optikorik ez duen beste forma batera bihurtzen da neurri batean. Azken hori Pasteurrek aurkitu zuen ardo hondarrekin lanean ari zela, han eratzen baita. Sintesi bidez ere lortzen da laborategian. Gai kimikoak prestatzeko (tartratoak, azetaldehidoa…), edari freskagarrietan, galbanoplastian, zeramikan, argazkigintzan, ehungintzan eta beirazko ispiluak zilarreztatzeko, metalak koloreztatzeko, janariak azidotzeko eta abar erabiltzen da.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2016-6-5 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |