Couronnes (Parisko metroa)
Couronnes | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lineak | ||||||||
| ||||||||
Kokapena | ||||||||
Udalerria | Parisko 11. barrutia, Frantzia | |||||||
Geltokiaren datuak | ||||||||
Kodea | 24-13 | |||||||
Gunea | 1 | |||||||
Irisgarria | ||||||||
Aldageltokia | ||||||||
Nasak | 2 | |||||||
Trenbideak | 2 | |||||||
Jabea | Île-de-France Mobilités | |||||||
Eragilea | RATP | |||||||
Garraio zerbitzuak | ||||||||
Metroa | Porte Dauphine ↔ Nation |
Couronnes Parisko metroaren geltokia da, Parisko 11. barrutian kokatuta dagoena.[1]
Couronnesko istripua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]1903ko abuztuaren 10ean, hilabete batzuk lehenago linea ireki zenean, sute bat piztu zen tren batean, Barbès–Rochechouarteko geltokian, zirkuitulabur baten ondorioz. Zorionez, sutea berehala kontrolatu eta bidaiariak ebakuatu zituzten. Sarea ez blokeatzeko, konboia presaz atoian eraman zuen beste tren batek, aurretik hustu zena, Nationerantz, linearen terminala. Hala ere, Ménilmontant parean sua berriro piztu zen eta suhiltzaileek ezin izan zuten itzali. Aldi berean, gainezka zihoan hurrengo trena, bidaiariez gain, aurreko bi trenetako ebakuatuak ere garraiatzen baitzituen, Couronnesera iristen zen, Ménilmontant baino lehenagoko geltokira. Sua suspertzen ari zela jakinarazi zioten gidariari, baina ez zen berriro abiatu, eta 300 bat pertsona ebakuatzeko agindu zuen. Geltokitik irteten ari zirela, bidaiarietako bat kezkatuta agertu zen ordaindu berri zuen txartela itzultzeagatik. Bidaiari gehiagok egin zuten eskaera, eta itzuli egin ziren treneko gidariaren erantzuna lortzeko. Honek zalantza argitzeko zuen ezintasunaren aurrean, animoak aldatzen joan ziren eta protestak ugaritu egin ziren geltokiko nasan. Ageriko ekintza batean, bidaiariek nasaren beste muturrerantz ihes egin zuten, zegoen irteera bakarretik aldenduz. Ordu batzuk geroago, suhiltzaileek 84 lagunen gorpuak aurkitu dituzte, itota.[2]
Suteak zalantzan jarri zuen egurrezko karrozeria zuten tren batzuen arriskua, bagoiaren azpitik zegoen sistema elektriko ez oso seguruarekin. Ondorioz, orain dagoen materiala Sprague-Thomson bezalako tren metalikoen ordez jarri zen. Gainera, geltokietako irteerak modu eraginkorragoan seinaleztatzea erabaki zen, eta tunelak argiztatu ziren. Halaber, bi sistema elektriko desberdin sortzea erabaki zen, bata trenentzat eta bestea geltokientzat, trenbideetan argia moztuz gero geltokiak ilunpean ez uzteko. Sistema elektriko hauek ere hobetu egin ziren tarteak sortuz, edozein mozketak linea osoan eraginik izan ez zezan. Azkenik, fusibleak instalatu ziren trakzio-elementuetan, egon zitezkeen arazoak prebenitzeko.[3]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Frantsesez) «Aurkezpena» Île-de-France Mobilités (Noiz kontsultatua: 2020-11-10).
- ↑ (Frantsesez) Bonnell |, de Nicolas. (). «1914 - 1945: Metroko geltokiek izen berriak» Paris Unplugged (Noiz kontsultatua: 2020-07-03).
- ↑ (Frantsesez) «Paris: metroko sute batek 84 pertsona hiltzen ditu.» www.20minutes.fr (Noiz kontsultatua: 2020-07-03).
Ikus, gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- (Frantsesez) RATPko web gunea
- (Frantsesez) Île-de-France Mobilitésko web gunea