Edukira joan

Pilar Pérez Solano

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pilar Pérez Solano

(2014)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakPilar Pérez Solano
JaiotzaAlacant, 1967ko irailaren 8a (57 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaMadrilgo Complutense Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakgidoilaria, film-zuzendaria eta zinema ekoizlea
IMDB: nm1429327 Edit the value on Wikidata

Pilar Pérez Solano (Alacant, 1967ko irailaren 8a) zinema-zuzendari, ekoizle eta gidoilaria da. Las maestras de la República dokumentalaren gidoilaria, zuzendaria eta ekoizlea da. Lan horrek urteko film dokumental onenaren Goya saria jaso zuen 2014an eta La Defensa, por la Libertad, lanarekin 2019an.

Ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Madrilgo Unibertsitate Konplutentseko irudi- eta soinu-lizentziaduna da, eta TAI Zinema Eskolan jarraitu zuen ikasten, argazkigintza- eta bideo-ikastaroetan.

1990ean hasi zen zinemagintzan.

Ekoizlea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1993an hasi zuen zinematografia-karrera profesionala, Canal+-en berezko produkzio-taldean.

Enpresa horretan produkzioko zuzendari izan zen dokumentalen sailean, eta 1995ean produkzio-buru aritu zen, Sogecinek ekoitzitako filmen sustapen-programa guztiak garatuz (making of, trailers, spots, etab.).

Produkzio-zuzendaria zela, Lisboa, faca no coraçao (1996) dokumentala, Manuel Rivasen gidoiarekin, New Yorkeko Zinemaldian saritu zuten 1999an.[1] Eta Poeta en Nueva York (Poeta New Yorken) (1999), Federico García Lorcaren bizitzari buruzkoa, Emmy sarietarako izendatu zuten.

Garai hartan, hainbat gairi buruzko programa bereziak egin zituen: Óscar sariei buruzko Vivir y morir en las Vegas/Las Vegasen bizi eta hil (1997); publizitateari buruzko beste batzuk; arteari buruzko Especiales Feria de Arco/Arco Feriako bereziak; zineari buruzkoak, 1998an New Yorkeko Zinemaldiko saria izan zuen Auster y Wang/ Auster eta Wang (1996) eta Viaje alrededor del cine español/Espainaiko zinemaren inguruko bidaia (1996).

1996tik 2001era arte, Donostiako Nazioarteko Zinemaldiko galen produkzioko eta zuzeneko emanaldiko zuzendaria izan zen. Gainera, Código Plus izenburupean momentuko erreportaje batzuk egin zituen. Telebistako fikzioaren munduan, La rosa de piedra/Harrizko arrosa (1999) egin zuen, Manuel Palaciosek zuzendua, Canal+ eta Continentalek produziokide zirela.

2001ean Produce+ taldean sartu zen, herrialdeko ekoizle eta telebista nagusiekin lan eginez. Besteak beste, Chavela Vargas (2001); Picasso y sus mujeres/Picasso eta bere emakumeak (2002); Un siglo rojiblanco/Mende zuri-gorria (2003) eta 50 años esperando a Mr. Marshall/50 urte Mr. Marshallen zain (2002); Dalí,maestro de sueños/Dalí, ametsetako maisu (2004) dira urte horietako ekoizle eta ekoizlekide egindako lanak.

Zuzendari-errealizadore

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2004an hasi zuen bere karrera proiektu-egile gisa. Urte horretako urrian egin zuen Presidentes de película/Pelikula-presidenteak dokumentala, TVEk Hollywoodeko filmen bidez eman zituen presidentearen figurari buruzko dokumentala. Ondoren, Canal+ katerako bi dokumental egin zituen: Universo Hip-hop/Hip-hop unibertsoa (2005), hip-hop kulturari buruzkoa, eta Mil y una Lolas/ Mila eta bat Lola (2005), Lola Floresi buruzkoa.

Hamalau urtez SOGECABLE enpresarentzat lanean aritu ondoren, 2007an enpresa-taldea utzi eta bere enpresa sortu zuen, Transit Producciones, S.L., ikus-entzunezkoen ekoizpenean aritzeko.

Une horretatik aurrera, gidoiak zuzendu, ekoitzi eta idatzi egin ditu, hala nola Espainiako Suspiros dokumental-seriea (Gaztela-Mantxa TV) (2009) eta Murales dokumentala (2010), lehiaketarako aukeratua SEMINCIn (Valladolideko Nazioarteko Zinemaren Astea), "Tiempo de Historia/Historia Denbora" atalean, eta "Window to Spain/Leihoa Espainiara" programaren barruan New Yorken estreinatua.[2][3]

Maistra errepublikarrak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2013an bat egin zuen Irakaskuntzako Langileen Federazioan sortzen ari zen maistra errepublikanoen proiektuarekin, Luz Martínez Ten federazioko Gizarte Politiketako idazkaria buru zela. Pérez Solano berehala poztu zen Martínez Ten-en proposamenarekin. Film labur txiki bat egiteko hasierako ideia Las Maestras de la República/ Errepublikako maistrak dokumentala bihurtu zen, Pilar Pérez Solanoren zuzendaritzapean, eta bere produkzio eta gidoiarekin, Josefina Aldecoaren testuetan oinarrituta.

Alfontso Vigre, Julia Vigre Garcíaren neba, FETeko lehendakaria izan zen, Hilda Farfante, 1936an hildako maistra eta maisu errepublikanoen alaba, Elvira Ontañón, José Ontañón Arias instituzionalizatzailearen biloba eta María Sánchez Arbósen alaba, Irakaskuntza Erakunde Askeko maistra, irakasle horiek ezagutu zuten une historikoa eta hezkuntzaren bidez gure herrialdearen gizarte-eraldaketan izan zuten parte-hartzea azaltzen zen.

"Historia hau zabaltzen eta ezagutarazten jarraitu nahi nuen. Uste dut beharrezkoa dela, batez ere bizi garen une honetan, mundu guztiak ezagutzea hain ausartak, hain konprometituak eta gizartea aldatzeko hainbeste desira dutenak"[4]. Prentsa dosierra

Las maestras de la república/ Errepublikako maistrak dokumentalak Goya saria jaso zuen 2014. urtean.[5] Estreinatu zenetik, izugarrizko arrakasta izan zuen. Kritikak eta ikus-entzuleek iritzia ona izan zen, eta herrialde osoko 800 aretotan baino gehiagotan egon zen ikusgai.[6]

Azken lanak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2019ko apirilean estreinatu zuen La Defensa por la libertad/Askatasunaren aldeko defentsa dokumentala, Pilar Pérez Solanok zuzendua, ekoitzia eta gidoia idatza.[7][8] 2019ko abenduan, Acijur Komunikatzaile eta Informatzaile Juridikoen Elkarteak Brontzezko Puñetas Saria eman zion Pilar Pérez Solanori, demokraziaren eraikuntzan abokatutzan emakumeek eta gizonek egindako ahaleginaren isla izateagatik.[9]

2021eko urriaren amaieran, Caminos de la Música/ Musikaren bideak estreinatu zen, Marta Moll de Alba piano-jolearen zuzendaritzapean eta haren gidoiarekin. Musika jendearengana hurbiltzea zuen helburu serieak, kulturaren eta hezkuntzaren aldeko apustua eginez.[10]

Sariak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2014an urteko film dokumental onenaren Goya saria Las maestras de la República lanarekin
  • 2019an urteko film dokumental onenaren Goya saria La Defensa, por la Libertad lanarekin
  • 2019ko abenduan, Acijur Komunikatzaile eta Informatzaile Juridikoen Elkarteak Brontzezko Puñetas Saria, demokraziaren eraikuntzan abokatutzan emakumeek eta gizonek egindako ahaleginaren isla izateagatik

CIMA (Emakume zinema-zuzendari eta ikus-entzunezkoen elkartea)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Pilar Pérez Solano Asociación de mujeres cineastas y de medios audiovisuales CIMA[11] Emakume zinema-zuzendari eta ikus-entzunezkoen elkarteko Zuzendaritza Batzordeko kidea da. Elkarte horren motibazio komuna emakumeek zinemaren eta telebistaren sorkuntzan, zuzendaritzan eta industrian ahotsa eta presentzia izatea da.[12]

"Mujeres en Dirección" Cuencako Nazioarteko Zinemaldiko Zuzendaritza Kontseiluko kide izan zen, eta sortu zenetik (2006-2012) egin ziren edizio guztietan lagundu eta zuzendu zituen.

Kargu publikoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2015eko irailean, Valentziako Komunitateko presidente Ximo Puigek presidentetzaren aholkulari gisa sartu zuen zinegilea, Radio Televisión Valencianako komisionatuari laguntzeko. 2018ko abuztuaren 31ra arte.[13][14]

2015eko azaroaren 19an, Pilar Pérez Solano Alacanteko Ciudad de la Luz/Argiaren Hiria Administrazio Kontseiluko buru izendatu zuten, 2018ko abuztuaren 31ra arte.

Filmografia eta lana

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Lisboa, faca no coraçao (1996). Ekoizlea.
  • Vivir y morir en las Vegas (1997). Oskarrei buruzko saio berezia. Ekoizlea
  • Auster y Wang (1996). Zineari buruzko saio berezia. Ekoizlea.
  • Viaje alrededor del cine español (1996).
  • Poeta en Nueva York (1999). Ekoizlea
  • Dalí, maestro de sueños (2000). Ekoizlea.
  • Chavela Vargas (2001). Ekoizlea.
  • Picasso y sus mujeres (2002). Ekoizlea.
  • 50 Años esperando a Mr. Marshall (2002). Ekoizlea.
  • Universo HipHop (2005). Zuzendaria.
  • Mil y una Lolas (2005). Zuzendaria.
  • Presidentes de película (2005). Zuzendaria.
  • La fama y su séquito (2005). Zuzendaria.
  • Crebinskiy (2007). Sergio Gilekin batera ekoizpen-zuzendaria.
  • Hay que vivir (2007) TV Movies. TVE. Ekoizlea.
  • El jugador (2007). TVE. Ekoizlea.
  • Años perdidos (2007). TVE. Ekoizlea.
  • 2 De mayo los héroes olvidados (2008). Ekoizpen-dokumentala. Telemadrid. Ekoizlea.
  • Desaparecida, serie ficción (2008). TVMovies. TVE Ekoizlea.
  • Galas del festival mujeres en producción, Cuenca (2006-2012). Zuzendaria eta gidoilaria.
  • Suspiros de España (2009). Zuzendaria, gidoilara eta ekoizlea. Castilla-La Mancha TV-rako dokumental seriea.
  • Murales (2010). Zuzendaria eta ekoizlea.
  • Las maestras de la república (2013). Zuzendaria, gidoilaria eta ekoizlea.
  • La Defensa, por la libertad (2019). Zuzendaria, gidoilaria eta ekoizlea.

Iruditegia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • “Askatasun-egunkariak”, maistra errepublikanoen lehen pertsonako kontakizunak
    “Askatasun-egunkariak”, maistra errepublikanoen lehen pertsonako kontakizunak
  • Moldeak hausteagatik prezio altua ordaindu zuten.
    Moldeak hausteagatik prezio altua ordaindu zuten.
  • Diario de Libertad emakume horiei egindako erakusketa/omenaldia da.
    Diario de Libertad emakume horiei egindako erakusketa/omenaldia da.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Canal +, premiado en Nueva York. .
  2. ↑ Edición 55 de la SEMINCI, sección "Tiempo de historia". .
  3. ↑ Window to Spain. .
  4. ↑ (Gaztelaniaz) dice, #Estreno semana 14 de marzo: Las Maestras de la República | Viernes documental. (2014-03-13). «Las maestras de la República (Pilar Pérez Solano, 2013)» Viernes documental (Noiz kontsultatua: 2022-03-28).
  5. ↑ Premios Goya-Nominados-premiados. .
  6. ↑ "Las maestras de la república" de FETE-UGT, logra el Goya a la mejor película documental. .
  7. ↑ Abogacía española. .
  8. ↑ «Estreno del documental ‘La Defensa, por la libertad’, sobre la abogacía en la Transición - Noticiario jurídico - Locus Appellationis - Blog informativo del Ilustre Colegio Provincial de Abogados de León - Ilustre Colegio Provincial de Abogados de León» www.ical.es.
  9. ↑ «El Tribunal Constitucional y Miquel Roca, ganadores de los premios Puñetas 2019» Expansión 17 de diciembre de 2019.
  10. ↑ «Orange TV y Prensa Ibérica estrenan 'Caminos de la Música', la primera serie documental sobre música clásica» El Periódico de Aragón 2021-10-21.
  11. ↑ Ficha Pilar Pérez Solano. .[Betiko hautsitako esteka]
  12. ↑ CIMA ¿qué nos proponemos?. .
  13. ↑ «Resolución de 7 de septiembre de 2015» Diari Oficial de la Comunitat Valenciana. 09/09/2015.
  14. ↑ Puig ficha a la cineasta Pérez Solano para asesorar sobre RTVV y Ciudad de la Luz. 10 de septiembre de 2015.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Pilar_Pérez_Solano&oldid=9480660"(e)tik eskuratuta