آتریوم
در معماری آتریوم[۱] (انگلیسی: Atrium، واژهٔ لاتین که جمع آن ایتریا است) به فضای بزرگ و باز میان ساختمان گفته می‌شود. آتریوم یکی از بیشترین استفاده‌ها را در خانه‌های روم باستان به منظور تعبیهٔ نور لازم و تهویهٔ داخلی داشته‌است. آتریوم‌های امروزی که از اواخر قرن نوزدهم و بیستم گسترش پیدا کردند معمولاً دارای چندین طبقه ارتفاع و یک سقف شیشه‌ای با پنجره‌های بزرگ هستند که اغلب بلافاصله پس از ورودی اصلی قرار گرفته‌اند. آتریوم‌ها به‌دلیل ایجاد حس باز بودن فضا و نور از محبوب‌ترین طرح‌ها شناخته می‌شوند. مهار آتش یکی از اصلی‌ترین چالش‌های طراحی آتریوم‌ها است زیرا طراحی ضعیف آن‌ها می‌تواند اجازهٔ سرایت سریع آتش به طبقات بالایی را بدهد.
منابع
[ویرایش]- ↑ هریس، سیریل ام (۱۳۸۱). فرهنگ تشریحی معماری و ساختمان. ترجمهٔ محمدرضا افضلی و مهرداد هاشم‌زاده همایونی. تهران: دانشیار. شابک ۹۶۴-۷۰۱۵-۰۶-۲.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «(Atrium (architecture». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ مه ۲۰۱۳.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آتریوم موجود است.
| اتاق‌های اشتراکی خانه | |
|---|---|
| اتاق‌های خصوصی | |
| فضاها | |
| خدماتی و انبار |
|
| فضاهای خانه بزرگ | |
| مقالات مرتبط | |
| عناصر معماری | |
