پرش به محتوا

آتشفشان‌خیزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نقشه زمین‌ساخت صفحه‌ای که موقعیت آتشفشان‌ها با دایره‌های قرمز مشخص شده‌است.

آتشفشان‌خیزی[۱] (انگلیسی: Volcanism) به پدیده فوران سنگ‌های مذاب (ماگما) بر روی سطح زمین، سیاره‌ها یا ماه گفته می‌شود که طی آن گدازه، سنگ‌های آذرآواری و گازهای آتشفشانی از راه شکافی که مجرای آتشفشان نامیده می‌شود، به بیرون پرتاب می‌گردد. فرایند آتشفشان‌خیزی شامل همه پدیده‌های تولید ماگما در پوسته یا گوشته زمین و بالاآمدن آن در پوسته و تشکیل سنگ آتشفشانی و آثار و پیامدهای ناشی از آن می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «آتشفشان‌خیزی» [زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «volcanicity» مترادفِ: «آتشفشانی» هم‌ارزِ واژهٔ بیگانه‌ای دیگر (volcanism, vulcanism)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر پنجم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ آتشفشان‌خیزی)