اسلام در عربستان

اسلام در عربستان دین رسمی است. ارتباط بین اسلام و عربستان سعودی (یا حداقل منطقه حجاز غربی این کشور) به‌طور منحصر به فرد قوی است. به گونه‌ای که به عربستان، «خانه اسلام» گفته می‌شود.^[۱] محل شهرهای مکه و مدینه است، جایی که محمد، پیامبر اسلام، در آن زندگی کرده و درگذشته است، و سالانه میلیون‌ها زائر حج تمتع و عمره، مسلمان را به خود جلب می‌کند و همچنین هزاران روحانی و دانشجو که از سراسر جهان اسلام به تحصیل به این کشور می‌آیند همگی در قطب اسلام بودن این کشور مؤثر است.^[۲]

جمعیت

این که آیا سلفی‌ها یا وهابی‌ها اکثریت جمعیت را در عربستان سعودی تشکیل می‌دهند یا خیر، اختلافی است. با این حال یک گزارش منتشر شده تخمین زده‌است که تعداد آنها تنها ۲۲٫۹ درصد از جمعیت بومی (متمرکز در نجد) را تشکیل می‌دهد.^[۳] براساس شماری از منابع، فقط اقلیت سعودی‌ها خود را وهابی می‌دانند، اگرچه طبق منابع دیگر، وابستگی به وهابیت تا ۴۰ درصد است، و آن را به یک اقلیت بسیار غالب تبدیل می‌کنند.^[۳]^[۴]^[۵]

تاریخ

پیدایش اسلام

پیامبر اسلام، محمد، در حدود سال ۵۷۱ میلادی در مکه به دنیا آمد. از اوایل قرن هفتم، محمد اقوام مختلف شبه جزیره را متحد کرد و یک مذهب اسلامی واحد ایجاد کرد. پس از مرگ وی در سال ۶۳۲، پیروان او به سرعت قلمرو تحت کنترل مسلمانان را در آنسوی عربستان گسترش دادند و بخش‌های زیادی از قلمرو را فتح کردند.^[۶] از قرن نهم میلادی، تعدادی از فرقه‌های شیعه به ویژه در قسمت شرقی عربستان توسعه یافتند. اینها شامل قرمطیان، فرقه هزاره اسماعیلی به رهبری ابو طاهر الجنابی الفارسی بود که در سال ۹۳۰ به مکه حمله کرد.^[۷]^[۸]

آل سعود و بن عبد الوهاب

نخستین «دولت سعودی» که در سال ۱۷۴۴ در منطقه اطراف ریاض تأسیس شد، به سرعت گسترش یافت و به‌طور خلاصه بیشتر قلمرو امروز عربستان سعودی را کنترل کرد، اما توسط محمد علی پاشا، جانشین عثمانی مصر، در سال ۱۸۱۸ نابود شد. در سال ۱۸۲۴، «دولت سعودی» دوم بسیار کوچکتر، که عمدتاً در نجد واقع شده‌است، در سال ۱۸۲۴ تأسیس شد، اما تا سال ۱۸۹۱ حاکمان آل سعود آن به کویت به تبعید رانده شدند.^[۹]^[۱۰]^[۱۱]

در آغاز قرن بیستم، سومین تلاش برای فتح این سرزمین توسط یکی دیگر از آل سعود، عبدالعزیز ابن سعود انجام شد. وی یک ارتش قبیله ای با الهام از وهابیت و به رهبری سلطان بن بجاد و فیصل الدویش که به سرعت پس از بنیانگذاری آن در سال ۱۹۱۲ رشد کرده بود تشکیل داد. در نهایت حجاز در سالهای ۲۵-۲۵ - ۱۹۲۴ فتح شد و در سال ۱۹۳۲، دو پادشاهی حجاز و نجد به عنوان پادشاهی عربستان سعودی متحد شدند.^[۱۲]^[۱۳]^[۱۴]

پانویس

↑ Bradley, John R. (2005). Saudi Arabia Exposed: Inside a Kingdom in Crisis. Palgrave. p. 145. 'home of Islam' as the 1930s geopolitical construct of Saudi Arabia is … referred to "
↑ Rodenbeck, Max (October 21, 2004). "Unloved in Arabia (Book Review)". The New York Review of Books. 51 (16). This is, after all, the birthplace of Muhammad and of the Arabic language, the locus of Muslim holy cities, the root of tribal Arab trees, and also, historically, a last redoubt against foreign incursions into Arab and Muslim lands. The kingdom is in many ways a unique experiment. It is the only modern Muslim state to have been created by jihad,[10] the only one to claim the Koran as its constitution, and [the only Arab-]Muslim countries to have escaped European imperialism.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ "Demography of Religion in the Gulf". Mehrdad Izady. 2013.
↑ "Human Rights in Saudi Arabia: The Role of Women, Congressional Human Rights Caucus, Testimony of Ali Al-Ahmed, Director of the Saudi Institute". US Congress. June 4, 2002. Saudi Arabia is a glaring example of religious apartheid. The religious institutions from government clerics to judges, to religious curriculum, and all religious instructions in media are restricted to the Wahhabi understanding of Islam, adhered to by less than 40% of the population. {{cite web}}: Missing or empty |url= (help)
↑ "Q&A with Stephen Schwartz on Wahhabism". National Review Online. ... although no more than 40 percent of Saudi subjects, at the most, consider themselves Wahhabis, the Wahhabi clergy has controlled education in the kingdom ...
↑ Lindsay, James E. (2005). Daily life in the medieval Islamic world. p. 33. ISBN 0-313-32270-8.
↑ "Mecca". Infoplease.com. Retrieved 2010-04-06.
↑ Farah, Caesar (1994). Islam: Beliefs and Observances (5th ed.), pp.145–147 شابک ‎۹۷۸−۰−۸۱۲۰−۱۸۵۳−۰
↑ Harris, Ian; Mews, Stuart; Morris, Paul; Shepherd, John (1992). Contemporary Religions: A World Guide. p. 369. ISBN 978-0-582-08695-1.
↑ Bowen, Wayne H. (2007). The history of Saudi Arabia. pp. 69–70. ISBN 978-0-313-34012-3.
↑ Faksh, Mahmud A. (1997). The Future of Islam in the Middle East. pp. 89–90. ISBN 978-0-275-95128-3.
↑ "History of Arabia". Encyclopædia Britannica Online. Retrieved 7 June 2011.
↑ "History of Arabia". Encyclopædia Britannica Online. Retrieved 7 June 2011.
↑ Lacey, Robert (2009). Inside the Kingdom. pp. 15–16. ISBN 978-0-09-953905-6.

[bradley-expo-145-1] Bradley, John R. (2005). Saudi Arabia Exposed: Inside a Kingdom in Crisis. Palgrave. p. 145. 'home of Islam' as the 1930s geopolitical construct of Saudi Arabia is … referred to "

[nyrob-only-2] Rodenbeck, Max (October 21, 2004). "Unloved in Arabia (Book Review)". The New York Review of Books. 51 (16). This is, after all, the birthplace of Muhammad and of the Arabic language, the locus of Muslim holy cities, the root of tribal Arab trees, and also, historically, a last redoubt against foreign incursions into Arab and Muslim lands. The kingdom is in many ways a unique experiment. It is the only modern Muslim state to have been created by jihad,[10] the only one to claim the Koran as its constitution, and [the only Arab-]Muslim countries to have escaped European imperialism.

[demo-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ "Demography of Religion in the Gulf". Mehrdad Izady. 2013.

[al-ahmed-4] "Human Rights in Saudi Arabia: The Role of Women, Congressional Human Rights Caucus, Testimony of Ali Al-Ahmed, Director of the Saudi Institute". US Congress. June 4, 2002. Saudi Arabia is a glaring example of religious apartheid. The religious institutions from government clerics to judges, to religious curriculum, and all religious instructions in media are restricted to the Wahhabi understanding of Islam, adhered to by less than 40% of the population. {{cite web}}: Missing or empty |url= (help)

[schwartz-5] "Q&A with Stephen Schwartz on Wahhabism". National Review Online. ... although no more than 40 percent of Saudi subjects, at the most, consider themselves Wahhabis, the Wahhabi clergy has controlled education in the kingdom ...

[6] Lindsay, James E. (2005). Daily life in the medieval Islamic world. p. 33. ISBN 0-313-32270-8.

[7] "Mecca". Infoplease.com. Retrieved 2010-04-06.

[8] Farah, Caesar (1994). Islam: Beliefs and Observances (5th ed.), pp.145–147 شابک ‎۹۷۸−۰−۸۱۲۰−۱۸۵۳−۰

[9] Harris, Ian; Mews, Stuart; Morris, Paul; Shepherd, John (1992). Contemporary Religions: A World Guide. p. 369. ISBN 978-0-582-08695-1.

[10] Bowen, Wayne H. (2007). The history of Saudi Arabia. pp. 69–70. ISBN 978-0-313-34012-3.

[11] Faksh, Mahmud A. (1997). The Future of Islam in the Middle East. pp. 89–90. ISBN 978-0-275-95128-3.

[Britannica_history-12] "History of Arabia". Encyclopædia Britannica Online. Retrieved 7 June 2011.

[Britannica_history2-13] "History of Arabia". Encyclopædia Britannica Online. Retrieved 7 June 2011.

[14] Lacey, Robert (2009). Inside the Kingdom. pp. 15–16. ISBN 978-0-09-953905-6.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

ن ب و اسلام در آسیا
کشورهای مستقل	جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن
دولت‌های با رسمیت محدود	آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ
قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر	جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ