بروفارومین
دادههای بالینی | |
---|---|
روش مصرف دارو | خوراکی |
کد ATC |
|
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
پیوند پروتئینی | 98% |
نیمهعمر حذف | 9-14 hours |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C14H16BrNO2 |
جرم مولی | ۳۱۰٫۱۹۱ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
بروفارومین (انگلیسی: Brofaromine) یک مهارکننده برگشت پذیر مونوآمین اکسیداز A (RIMA) است. این ترکیب در درجه اول در درمان افسردگی و اضطراب مورد پژوهش قرار گرفت، اما توسعه آن پیش از عرضه به بازار کنار گذاشته شد.[۱]
بروفارومین همچنین به عنوان یک مهارکننده بازجذب سروتونین عمل می کند و اثرات دارویی دوگانه آن در درمان طیف وسیعی از بیماران افسرده نویدبخش است و در عین حال عوارض جانبی آنتی کولینرژیک کمتری را در مقایسه با داروهای استاندارد قدیمی مانند ضد افسردگی های سه حلقه ای ایجاد می کند.
فارماکولوژی
[ویرایش]بروفارومین یک مهارکننده برگشت پذیر مونوآمین اکسیداز A (RIMA، نوعی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI)) است و بر روی اپی نفرین (آدرنالین)، نوراپی نفرین (نورآدرنالین)، سروتونین و دوپامین اثر می کند. برخلاف MAOIهای استاندارد، عوارض جانبی احتمالی شامل عوارض قلبی عروقی (فشار خون بالا) همراه با انسفالوپاتی، سمیت کبدی یا هیپرترمی نیست.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Lotufo-Neto F, Trivedi M, Thase ME (1999). "Meta-analysis of the reversible inhibitors of monoamine oxidase type A moclobemide and brofaromine for the treatment of depression". Neuropsychopharmacology. 20 (3): 226–47. doi:10.1016/S0893-133X(98)00075-X. PMID 10063483. Free full text
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Brofaromine». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ ژوئن ۲۰۲۳.