پرش به محتوا

بیباپ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بی‌باپ (به انگلیسی: bebop) یکی از سبک‌های مهم جاز است که در دهه ۱۹۴۰ میلادی در محله هارلم نیویورک شکل گرفت.

این سبک، تا اندازه‌ای به منزلهٔ طغیان بداهه‌نوازان خلاق، در برابر قطعه‌های تجاری و ازپیش‌تنظیم‌شدهٔ گروه‌های سوینگ بود.

مشخصه اصلی این سبک، اجرای سریع، تند و تیز و بی‌نهایت چیره‌دستانه، تأکید دوباره بر بداهه‌نوازی، هارمونی‌های پیچیده و ریتم‌های غیر قابل پیش‌بینی است.

از پایه‌گذاران این سبک چارلی پارکر، دیزی گیلیسپی و تلانیوس مانک بوده‌اند.