تریتیوم
 | |
| عمومی | |
|---|---|
| نماد | ۳H |
| نام‌ها | تریتیوم، H-۳، tritium, triton |
| پروتون‌ها | ۱ |
| نوترون‌ها | ۲ |
| اطلاعات هسته | |
| فراوانی طبیعی | trace |
| نیمه‌عمر | ۱۲٫۳۲ years |
| محصولات واپاشی | ۳He |
| جرم ایزوتوپ | ۳٫۰۱۶۰۴۹۲ u |
| اسپین | 1⁄2 |
| انرژی مازاد | ۱۴٬۹۴۹٫۷۹۴± ۰٫۰۰۱ keV |
| انرژی بستگی | ۸٬۴۸۱٫۸۲۱± ۰٫۰۰۴ keV |
| حالت‌های واپاشی | |
| حالت واپاشی | انرژی واپاشی (MeV) |
| واپاشی بتا | ۰٫۰۱۸۵۹۰ |
| ایزوتوپ‌های هیدروژن جدول کامل نوکلیدها | |
تریتیوم (به انگلیسی: Tritium) به ایزوتوپی از هیدروژن می‌گویند که عدد جرمی در آن ۳ است یعنی ۱ پروتون و دو نوترون که طبق قاعده پاولی باید رادیواکتیو باشد و همین‌طور نیز هست. تریتیوم که با نماد T یا ۳H است، به عنوان هیدروژن۳ یک ایزوتوپ پرتوزای هیدروژن است.[۱][۲]
نیمه عمرش ۸±۴۵۰۰ روز و جرمش ۳٫۰۱۶۰۴۹۲ واحد اتمی است و در آزمایشگاه با دمای بسیار بالا تولید می‌شود.[۳][۴]
نحوه فروپاش
[ویرایش]هستهٔ تریتیوم در واکنش فروپاشی بتا به هستهٔ هلیوم-۳ تبدیل شده و یک الکترون و یک پادنوترینوی الکترون آزاد می‌کند.
جستارهای وابسته
[ویرایش] | این یک مقالهٔ خرد فیزیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- ↑ Alvarez, Luis; Cornog, Robert (1939). "Helium and Hydrogen of Mass 3". Physical Review. 56 (6): 613. Bibcode:1939PhRv...56..613A. doi:10.1103/PhysRev.56.613.
- ↑ Alvarez, Luis W.; Trower, W. Peter (1987). Discovering Alvarez: Selected works of Luis W. Alvarez, with commentary by his students and colleagues. University of Chicago Press. pp. 26–30. ISBN 978-0-226-81304-2.
- ↑ Oliphant, M.L.; Harteck, P.; Rutherford, L. (1934). "Transmutation effects observed with heavy hydrogen". Nature. 133 (3359): 413. Bibcode:1934Natur.133..413O. doi:10.1038/133413a0. S2CID 4078529.
- ↑ Oliphant, M.L.E.; Harteck, P.; Rutherford, L. (1934). "Transmutation Effects Observed with Heavy Hydrogen". Proceedings of the Royal Society A: Mathematical, Physical and Engineering Sciences. 144 (853): 692. Bibcode:1934RSPSA.144..692O. doi:10.1098/rspa.1934.0077.