پرش به محتوا

جان هاپفیلد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان هاپفیلد
هاپفیلد در ۲۰۱۶
نام هنگام تولدجان جوزف هاپفیلد
زادهٔ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۳۳ ‏(۹۱ سال)
شیکاگو ایلینوی، ایالات متحده
ملیتایالات متحده آمریکا
محل تحصیلکالج سوارثمور
دانشگاه کرنل
شناخته‌شده
برای		شبکه هاپفیلد
پلاریتون
تصحیح جنبشی
جوایزجایزه نوبل فیزیک سال۲۰۲۴ جایزه دیراک مرکز بین‌المللی فیزیک نظری (۲۰۰۲)
جایزه الیور باکلی انجمن فیزیک آمریکا
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک، زیست‌شناسی مولکولی، علوم اعصاب
محل کارآزمایشگاه‌های بل
دانشگاه پرینستون
دانشگاه کالیفرنیا، برکلی
مؤسسه فناوری کالیفرنیا
استاد راهنماآلبرت اورهوسر
دانشجویان دکتریدیوید جی سی ماکای
تری سج‌نوفسکی
برترند هالپرین
استیو گیروین
اریک وینفری

جان هاپفیلد (انگلیسی: John Hopfield؛ زاده ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۳۳)[۱] دانشمند آمریکایی و استاد بازنشسته دانشگاه پرینستون است که بیشتر به دلیل مطالعاتش در مورد شبکه عصبی در سال ۱۹۸۲ شناخته شده است. او همچنین برای توسعه شبکه هاپفیلد شناخته شده است. جان هاپفیلد همراه با جفری هینتون در سال ۲۰۲۴ جایزه نوبل فیزیک را برای تحقیقات خود در زمینه اکتشافات و اختراعاتی که یادگیری ماشینی با شبکه‌های عصبی مصنوعی را امکان‌پذیر می‌کند، دریافت کردند.[۲] شبکه عصبی مصنوعی یک ساختار ریاضی است که مطابق مغز انسان شبیه‌سازی شده، مغز انسان دارای شبکه‌ای از سلول یا نرون‌هایی است که با ارسال سیگنال‌هایی به یکدیگر واکنش نشان می‌دهند، مانند محرک‌هایی که چشم انسان دیده یا گوشش می‌شنود و به مغز ارسال می‌کند، شبکه‌های عصبی مصنوعی تقریباً این فرایند را با محاسبات ساده تقلید می‌کنند و با جایگزین شدن داده‌های آموزشی باعث می‌شوند شبکه در طول زمان یاد بگیرد که به یادگیری ماشینی موسوم است.[۳][۴] هاپفیلد جوایز مختلف فیزیک را برای کارهایش در زمینه‌های چند رشته‌ای از جمله فیزیک ماده چگال، فیزیک آماری و بیوفیزیک دریافت کرده است.[۵]

زندگی

[ویرایش]

جان جوزف هاپفیلد در سال ۱۹۳۳ در شیکاگو زاده شد.[۶] پدر و مادر او فیزیکدانان جان جوزف هاپفیلد و هلن هاپفیلد هستند. او مدرک بی‌ای خود را از کالج سوارثمور در سال ۱۹۵۴،[۷] و در فیزیک ماده چگال از دانشگاه کرنل در سال ۱۹۵۸ (با نظارت آلبرت اوورهاوزر) مدرک دکتری دریافت کرد.[۷] او دو سال را در گروه تئوری آزمایشگاه‌های بل گذراند و روی ساختار هموگلوبین کار کرد[۷] و سپس عضو هیئت علمی دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (فیزیک)، دانشگاه پرینستون (فیزیک)، موسسه فناوری کالیفرنیا شد.[۷][۸] استاد راهنمای او آلبرت اورهوسر بود.[۹]

جایزه نوبل

[ویرایش]

او به‌طور مشترک با جفری ای. هینتون جایزه نوبل فیزیک ۲۰۲۴ را برای «به خاطر اکتشافات و اختراعات بنیادین که امکان یادگیری ماشینی با شبکه‌های عصبی مصنوعی را می‌دهد.» دریافت کرد.[۱۰][۸]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Hopfield, John J." history.aip.org. Retrieved 2024-10-08.
  2. ↑ "The Nobel Prize in Physics 2024". NobelPrize.org (به انگلیسی). Retrieved 2024-10-08.
  3. ↑ "Press release: The Nobel Prize in Physics 2024". NobelPrize.org (به انگلیسی). Archived from the original on October 8, 2024. Retrieved October 8, 2024.
  4. ↑ Taylor, D.B.; et al. (October 8, 2024), "Nobel Physics Prize Awarded for Pioneering A.I. Research by 2 Scientists", The New York Times, archived from the original on October 8, 2024, retrieved October 8, 2024
  5. ↑ Crevier, Daniel (1993). AI: The Tumultuous Search for Artificial Intelligence. New York, NY: BasicBooks. ISBN 0-465-02997-3.
  6. ↑ "Hopfield, John J." history.aip.org. Retrieved 2024-10-08.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ "Hopfield, John J." history.aip.org. Retrieved 2024-10-08.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Nobel Prize (2024-09-11). Announcement of the 2024 Nobel Prize in Physics. Retrieved 2024-10-08 – via YouTube.
  9. ↑ «Hopfield, John J.». history.aip.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۱۴.
  10. ↑ "The Nobel Prize in Physics 2024". Nobel Media AB. Retrieved 8 October 2024.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد یک فیزیک‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جان_هاپفیلد&oldid=40554297»