پرش به محتوا

رشید هجری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رُشید هجری از محدثان و فقیهان و یاران علی بن ابیطالب، حسن بن علی، حسین بن علی و علی بن حسین سه امام بعدی شیعیان، بود. وی از سوی علی بن ابیطالب «رشیدالبلایا» نامیده شد و طبق عقیده شیعیان دوازده امامی به «بلایا و منایا» آگاهی یافت و گاه از سرنوشت و نحوه مرگ افراد خبر می‌داد. علی بن ابیطالب همچنین نحوه قتل او را که توسط یکی از امرای بنی امیه و با قطع دستان و زبانش خواهد بود به وی گفته بود.به عقیده شیعیان وی توسط عبیدالله بن زیاد به طرز فجیع ولی مفاخره آمیزی به قتل رسید.

زندگی نامه

[ویرایش]

هَجَری منسوب به شهر هَجَر که در قدیم، مرکز سرزمین بحرین یا نام کل این سرزمین بوده[۱]، یا شهری در یمن و یا روستایی در نزدیکی مدینه است.[۲]

رُشید هجری جزو اصحاب خاص علی بن ابیطالب بوده است.[۳][۴][۵][۶] شیخ طوسی از وی در زمرۀ اصحاب و راویان حسن بن علی[۷] حسین بن علی[۸] و علی بن حسین [۹] نام برده است.

علی بن ابیطالب وی را رشید البلایا خوانده است.[۱۰] موسی بن جعفر نیز از ویژگی وی (آگاهی از سرنوشت و نحوه مرگ افراد) یاد کرده است.[۱۱]

مرگ

[ویرایش]

علی بن ابیطالب از بریده شدن دست ها و پاهای رشید و مصلوب شدن وی خبر داده بود.[۱۲][۱۳][۱۴] گویا رشید به دست زیاد بن ابیه به قتل رسید[۱۵][۱۶] گرچه برخی قاتل او را عبیدالله بن زیاد می دانند.[۱۷] طبق نقل شیخ مفید، ابن زیاد دستور داد دست، پا و زبان رشید را قطع کردند و سپس او را به دار آویختند.[۱۸]

مرقد رشید یک صحن و حرم با گنبدی فیروزه ای در شهر کفل در جنوب شرقی کشور عراق دارد. روی سنگ نبشته ای تاریخ بنای کنونی ۱۴۱۴ قمری درج شده است.[۱۹]

پانویس

[ویرایش]
  1. یاقوت حموی، المشترک وقعا و المفترق صقعا، ص۴۳۸.
  2. امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۷.
  3. نهج الحق، ص ۲۴۲
  4. طوسی، رجال، ۱۴۱۵ق، ص۶۳.
  5. YJC، خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | (۱۴۰۲/۰۴/۳۱ - ۰۷:۰۵). «حبیب بن مظاهر؛ پیرمرد میدان‌دار لشکر امام حسین (ع)». fa. دریافت‌شده در 2023-09-01. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  6. ایران، عصر (۱۳۸۸/۰۸/۲۴ - ۱۴:۴۶). «زندگاني عالم فرزانه، علامه طباطبايي + تصاوير». fa. دریافت‌شده در 2023-09-01. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  7. طوسی، رجال، ۱۴۱۵ق، ص۹۴.
  8. طوسی، رجال، ۱۴۱۵ق، ص۱۰۰.
  9. طوسی، رجال، ۱۴۱۵ق، ص۱۱۳.
  10. سید اصغر ناظم زاده قمی، یاران امام علی، بوستان کتاب، ص. ۴۵۵
  11. مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۱۲۳، ج۴۸، ص۵۴.
  12. نهج الحق، ص ۲۴۲
  13. مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ۳۲۷-۳۲۶.
  14. «مرکز پژوهش های صدا و سیما». pajuhesh.irc.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ سپتامبر ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۰۱.
  15. الارشاد، ج۱ ص ۳۲۵
  16. امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۷.
  17. خویی، معجم الرجال الحدیث، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۱۹۱.
  18. مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۲۵.
  19. ناصر مدنی، هشت بهشت (ویژه نامه زائران دانشگاهی عتبات عالیات)، ص. ۲۹۸

منابع

[ویرایش]
  • امین، محسن، اعیان الشیعة، تحقیق و تخریج: حسن الأمین، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق- ۱۹۸۳م.
  • طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۱۵ق.
  • خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، قم، مرکز نشر آثار شیعه، ۱۴۱۰ق/۱۳۶۹ش.
  • یاقوت حموی، المشترک وقعا و المفترق صقعا، گوتینگن، ۱۸۴۶م.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ق.