زمستان است
| زمستان است | |
|---|---|
 | |
| آلبوم بهترین‌ها از | |
| ژانر | سنتی |
| زبان | فارسی |
| از سلسله مقالات دربارهٔ |
 |
|---|
| فهرست‌های کارها |
| دیـگر |
|
|
زمستان است نام آلبوم موسیقی سنتی ایرانی است با صدای محمدرضا شجریان ، تار حسین علیزاده ، کمانچه کیهان کلهر و تمبک همایون شجریان که در سال ۱۳۷۹ به صورت زنده در کالیفرنیا اجرا و ضبط شد و یک سال بعد، ۱۳۸۰ به بازار عرضه شد.
این آلبوم در مقام داد و بیداد اجرا شده که از طرح‌ها و ابداعات حسین علیزاده است. در ابتدای آلبوم، رنگ اصول در داد و بیداد نواخته می‌شود و سپس آواز بر شعر زمستان مهدی اخوان ثالث آغاز می‌شود که تا پایان برنامه ادامه می‌یابد و ضربی‌هایی در لابه‌لای آواز به صورت بداهه نواخته می‌شود.
اعضای گروه
[ویرایش]- محمدرضا شجریان: خواننده
- حسین علیزاده: تار
- کیهان کلهر: کمانچه
- همایون شجریان: هم‌خوان و تنبک
- دیگران
- عکس روی جلد: نصرت‌الله مجید
- عکس درون جلد: کیومرث درم‌بخش
- عکس اخوان ثالث: یارتا یاران
- طرح: مژگان شجریان
ترانه
[ویرایش] | در این بخش دستگاه یا گوشههای موسیقی سنتی که در اجرای این آلبوم بکار رفته، نام برده شدهاند. برای آگاهی بیشتر، دستگاههای موسیقی سنتی ایرانی را نگاه کنید. |
آواز داد و بیداد، شعر از مهدی اخوان‌ثالث
(درآمد ماهور)
سلامت را نمیخواهند پاسخ گ‍فت
- سرها در گریبان است
(بیداد)
- سرها در گریبان است
(درآمد ماهور)
سلامت را نمیخواهند پاسخ گ‍فت
- سرها در گریبان است
(درآمد ماهور)
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه، جز پیش پا را دید نتواند
- که ره تاریک و لغزان است
(بیداد)
- که ره تاریک و لغزان است
(گشایش)
و گر دست محب‍ت سوی کس یازی
به اک‍راه آورد دست از بغل بیرون
- که سرما سخت سوزان است
(بیداد)
- که سرما سخت سوزان است
(گشایش)
نفس کز گرمگاه سینه می‌آید برون ابری شود تاریک
- چو دیوار ایستد در پیش چشمانت
نفس کین است پس دیگر چه داری چشم پس دیگر چه داری چشم
- زچشم دوستان دور یا نزدی‍ک
- پس دیگر چه داری چشم
(بیداد)
- ز چشم دوستان دور یا نزدی‍ک
(داد)
نفس کز گرمگاه سینه می‌آید برون ابری شود تاریک
- چو دیوار ایستد در پیش چشمانت
نفس کین است پس دیگر چه داری چشم چه داری چشم چه داری چشم
- زچشم دوستان دور یا نزدی‍ک
(بیداد)
- پس دیگر چه داری چشم ز چشم دوستان دور یا نزدی‍ک
(بیداد)
مسیحای جوان‍مرد من ای ترسای پیر پیرهن چرکی‍ن
- هوا بس ناجوان‍مردانه سرد است آی
دمت گرم و سرت خوش باد
- سلامم را تو پاسخ گوی در بگشای در بگشای
(عشاق)
هوا بس ناجوان‍مردانه سرد است آی
دمت گرم و سرت خوش باد
- سلامم را تو پاسخ گوی در بگشای
(بیات راجه)
منم من میهمان هر شبت لولی‌وش مغموم
- منم من سنگ تیپا خوردهٔ رنجور
- منم دشنام پست آفرینش منم دشنام پست آفرینش
- نغمهٔ ناجور نغمهٔ ناجور
(عراق)
نه از روم‍م نه از زن‍گ‍م نه از روم‍م نه از زن‍گ‍م همان بیرنگ بی‍رنگ‍م
- بیا بگشای در بگشای دلتنگم
- بیا بگشای در بگشای دلتنگم
(گشایش)
حریفا میزبانا میهمان سال و ماه‍ت پشت در چون موج می‌لرزد
حریفا میزبانا میهمان سال و ماه‍ت پشت در چون موج می‌لرزد چون موج می‌لرزد
- تگرگی نیست مرگی نیست صدایی گر شنیدی
- صحبت سرما و دندان است
(گشایش)
من امشب آمدستم وام بگذارم
حسابت را کنار جام بگذارم
- چه می‌گویی که بی‌گه شد سحر شد بامداد آمد
(داد)
فریبت میدهد بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست
(داد)
حریفا گوش سرما برده‌است این یادگار سیلی سرد زمستان است
- یادگار سیلی سرد زمستان است
(گشایش)
و قندیل سپهر تنگ میدان مرده یا زنده
- به تابوت ستبر ظلمت نُه توی مرگ اندود پنهان است
(بیداد)
- به تابوت ستبر ظلمت نُه توی مرگ اندود پنهان است
(داد)
چه می‌گویی که بی‌گه شد سحر شد بامداد آمد
- فریبت میدهد بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست
(داد)
حریفا گوش سرما برده‌است این یادگار سیلی سرد زمستان است
- یادگار سیلی سرد زمستان است
(داد)
حریفا رو چراغ باده را بفروز
- شب با روز یکسان است
(بیداد)
حریفا رو چراغ باده را بفروز
- شب با روز یکسان است
- شب با روز یکسان است یکسان است
(درآمد همایون)
سلامت را نمیخواهند پاسخ گ‍فت
- هوا دلگی‍ر؛ درها بسته؛ سرها در گریبان؛ دستها پنهان
(درآمد همایون)
- نفس‌ها ابر دلها خسته و غمگین
- درختان اسکلت‌های بلورآگی‍ن
(درآمد همایون)
زمین دلمرده سقف آسمان کوتاه
- غبارآلوده مهر و ماه
- زمستان است زمستان است زمستان است زمستان است
(داد)
هوا دلگی‍ر درها بسته سرها در گریبان دستها پنهان
- نفس‌ها ابر دلها خسته و غمگین
- درختان اسکلت‌های بلورآگی‍ن
زمین دلمرده، سقف آسمان کوتاه
(بیداد)
- غبارآلوده مهر و ماه
- زمستان است؛ زمستان است؛ زمستان است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- وب‌گاه رسمی مؤسسه دل آواز
- پایگاه مجازی لطیفهٔ نهانی، بر گرفته از کتاب هزار گلخانه آواز، نوشتهٔ حمید جواهریان.