پرش به محتوا

صابئه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صابئه یا منداییه (زبان مندایی: ࡌࡀࡍࡃࡀࡉࡉࡀ، آوانگاری: mandaiia; عربی: المندائیّة, romanized: al-Mandāʾiyya) دینی گنوسی[۱]: 4  با یک جهان بینی شدیداً دوگانه‌گرا است. پیروان آن، که مندائیان می‌باشند. آدم، هابیل، شیث، انوش، نوح، سام پسر نوح، آرام، و مخصوصاً یحیی را مقدس می‌دانند. مندا به زبان آرامی به معنای «دانش» است، مانند گنوسیس یونانی.[۲][۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Buckley, Jorunn Jacobsen (2002), The Mandaeans: ancient texts and modern people (PDF), Oxford University Press, ISBN 978-0-19-515385-9
  2. Rudolph, Kurt (1978). Mandaeism. BRILL. p. 15. ISBN 9789004052529. In some texts, however, it is said that Anoš and Manda ḏHayyē appeared in Jerusalem together with Jesus Christ (Mšiha), and exposed him as a lying prophet. This tradition can be explained by an anti-Christian concept, which is also found in Mandaeism, but, according to several scholars, it contains scarcely any traditions of historical events. Because of the strong dualism in Mandaeism, between body and soul, great attention is paid to the "deliverance" of the soul
  3. The Light and the Dark: Dualism in ancient Iran, India, and China Petrus Franciscus Maria Fontaine - 1990 "Although it shows Jewish and Christian influences, Mandaeism was hostile to Judaism and Christianity. Mandaeans spoke an East-Aramaic language in which 'manda' means 'knowledge'; this already is sufficient proof of the connection of Mandaeism with the Gnosis...

پیوند به بیرون

[ویرایش]