ظافر حداد
ظافِر حَدّاد ظافر بن قاسم بن منصور | |
|---|---|
| زادهٔ | ؟ |
| درگذشت | نوامبر ۱۱۵۴م/ محرم ۵۲۹ق |
| پیشه(ها) | آهنگر، سپس ادیب، شاعر |
| شناخته‌شده برای | دوستی با امیه بن عبدالعزیز اندلسی |
| آثار | اشعارش |
ظافِر حَدّاد (؟-۱۱۵۴م) (نسب کامل: ابومنصور ظافر بن قاسم بن منصور بن عبدالله بن خلف) فقیه و شاعر عربی مصری بود. از آنجا که پیش از شاعری، آهنگر بود، به حداد شهرت یافت. نزد حاکمان و اعیان نفوذ پیدا کرد و آنان را مدح نمود، مانند أفضل بن بدر جمالی و طلائع بن رزیک. همچنین با امیه بن عبدالعزیز اندلسی دوستی داشت. درگذشت او در نوامبر ۱۱۵۴م/ محرم ۵۲۹ق روی داد. دیوان اشعار او شامل مدایح، مراثی و مقطعات است.[۱][۲][۳] [۴][۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۷۰. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۴۰. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۳. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۹۱-۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۹ اكتبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|access-date=،|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ج. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۴۳۲. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ج. ۱۲. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۲۷-۳۲. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
.jpg)
