پرش به محتوا

فرناز فصیحی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فرناز فصیحی
نام هنگام تولدفرناز فصیحی شیرازی[۱]
زادهٔ۱۹۷۱ (۵۲–۵۳ سال)[۲]
ایالات متحده
محل تحصیلدانشگاه کلمبیا
پیشهروزنامه‌نگار

فرناز فصیحی شیرازی (زاده ۱۹۷۱) روزنامه‌نگار ایرانی-آمریکایی است. او از سال ۲۰۱۹ برای نیویورک تایمز کار می‌کند. او رئیس دفتر سازمان ملل این روزنامه است و دربارهٔ اخبار ایران می‌نویسد. وی پیش از این ۱۷ سال نویسنده ارشد روزنامهٔ وال‌استریت جورنال و گزارشگر مسائل خاورمیانه بود.[۳]

فصیحی مؤلف کتابی در زمینهٔ جنگ عراق به‌نام در انتظار یک روز عادی است که به خاطره‌ای از چهار سال زندگی او در جنگ عراق می‌پردازد.

اوایل زندگی

[ویرایش]

فرناز فصیحی در ۲۵ مه سال ۱۹۷۱ در آمریکا متولد شد. پس از مدتی او به همراه با خانواده به ایران رفت. پس از آغاز جنگ ایران و عراق وی به همراه خانواده به پورتلند، اورگن بازگشت.[۴] فرناز فصیحی دارای مدرک کارشناسی زبان انگلیسی از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد در رشته روزنامه‌نگاری از دانشگاه کلمبیا است.[۵]

فعالیت حرفه ای

[ویرایش]

وال استریت ژورنال

از سال ۲۰۰۳ همکاری خود را با نشریه آمریکایی وال استریت جورنال آغاز کرده و بلافاصله پس از آن، چهار سال را برای تهیه گزارش و خبر در عراق به سر برده است. کتاب خاطرات انتظار برای یک روز عادی، از دیگر رهاوردهای این اقامت چهار ساله است که به تأثیر جنگ بر زندگی مردم عادی عراق، جدا از دنیای نظامیان و سیاستمداران می‌پردازد.[۶]

نیویورک تایمز

[ویرایش]

فصیحی در ژوئیه ۲۰۱۹ به عنوان گزارشگر به نیویورک تایمز پیوست،[۷] و مستقر در نیویورک است.[۸]

فصیحی در نوامبر ۲۰۱۹ در خصوص خیزش‌ها در ایران گزارش کرد و برای نخستین بار از قتل‌عام ماهشهر خبررسانی کرد،[۷] و با جزئیات نحوه شلیک منجر به سرنگونی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی بین‌المللی اوکراین را در گزارش خود بازسازی کرد، پرواز مسافری ای که به آن شلیک شد و به مدت سه روز دربارهٔ آن دروغ گفته شد.[۹]

همچنین در سال ۲۰۱۹، فصیحی یکی از گزارشگران یک پروژه تحقیقی مشترک بین نیویورک تایمز و اینترسپت به نام «نامه‌های ایران» دربارهٔ نامه‌های اطلاعاتی یافته شده‌ای بود که میزان نفوذ ایران در عراق را افشا می‌کرد.[۱۰]

در اکتبر ۲۰۲۰ تحقیق فصیحی در خصوص جنبش من هم ایران اتهامات سوء رفتار جنسی علیه آیدین آغداشلو هنرمند برجسته را افشا کرد.[۱۱]

در اوت ۲۰۲۱، گزارش شد فصیحی در طول چند ماه هدف رشته تهدیدهای خشونت‌آمیز و حملات سایبری بعضی گروه‌های اپوزیسیون ایرانی و ترول‌های اینترنتی قرار گرفته. او هدف داکسینگ قرار گرفت و به مرگ و تجاوز جنسی تهدید شد. نیویورک تایمز در ۶ اوت بیانیه ای در توییتر در حمایت از او منتشر کرد.[۱۲] ائتلاف برای زنان در روزنامه‌نگاری این حملات را محکوم کرد و آن را «عمیقاً جنسیتی و زن‌ستیزانه" خواند.[۱۳]

در اکتبر ۲۰۲۱، گروهی از منتقدین در نامه ای سرگشاده فصیحی و نیویورک تایمز را به خاطر "[انکار (جابجاکردن قربانی و سوءاستفاده‌گر)] و عادی سازی «وحشی گری حکومتی» متهم به گزارش‌های "خبری جعلی" و محکوم کردند، اتهامی که هیات تحریریه و روابط عمومی نیویورک تایمز و فصیحی آن را در یک بیانیه عمومی رسمی رد کردند.[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷][۱۸]

در آوریل ۲۰۲۲, نیویورک تایمز اعلام کرد فصیحی به ریاست دفتر نیویورک تایمز در سازمان ملل منصوب شده و علاوه بر ایران، سازمان ملل را نیز پوشش خواهد داد.[۱۹]

جایزه‌ها

[ویرایش]

فرناز فصیحی در بهار سال ۲۰۱۰ چهار جایزه بین‌المللی روزنامه‌نگاری برای پوشش تظاهرات ضد دولتی سال ۲۰۰۹ در ایران دریافت کرد از جمله، جایزه روزنامه‌نگاری رابرت کندی در گرایش گرایش‌های جهانی حقوق بشر و عدالت.[۲۰] فصیحی پس از دریافت جایزه، به رادیو زمانه گفت: «حضور بین مردم و ارتباط با آنها موجب کیفیت بهتر کار می‌شد و از طرفی منعکس کردن دیدگاه‌های یک بسیجی که در سرکوب تظاهرکنندگان نقش داشته نیز بسیار برای آمریکاییان جالب بود. اینکه هر دو طرف در گزارش‌ها بوده‌اند.[۲۰]
وی هم‌چنین برنده جایزه خبر نیوانگلند آسوشیتدپرس[۵] و جایزه هنری پرینگل دانشکده کارشناسی ارشد روزنامه‌نگاری دانشگاه کلمبیا[۲۱] شده است.

دیدگاه‌ها

[ویرایش]

او مراسم تشییع جنازه قاسم سلیمانی را دریای بی‌کرانی از مردم توصیف کرد که در طول عمر حرفه‌ای خود مانند آن را به یاد ندارد.[۲۲] وی هم‌چنین پس از انتشار خبر کشف جسد آزاده نامداری در توییتر، او را یک مجری تلویزیونی معرفی کرد که تحت آزارها و تهدیدهای آنلاین قرار داشته است.[۲۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Fassihi, Farnaz (2015-08-21). "Smeared by Iran's State-Run Media: A Journal Reporter's Story". WSJ (به انگلیسی). Retrieved 2021-08-02.‏
  2. ↑ "Farnaz Fassihi". U.S. Virtual Embassy Iran.
  3. ↑ "Farnaz Fassihi". The New York Times.
  4. ↑ "A Journalist's Take On 'An Ordinary Day' In Iraq". NPR.org (به انگلیسی). 2008-10-27. Retrieved 2021-08-02.‏
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ «ASNE - Farnaz Fassihi». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۰ آوریل ۲۰۰۹.
  6. ↑ Books of The Times - In Farnaz Fassihi’s ‘Waiting for an Ordinary Day - The Unraveling of Life in Iraq,’ Fear and Chaos Are Normal - Review - NYTimes.com
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Fassihi, Farnaz; Gladstone, Rick (December 2019). "With Brutal Crackdown, Iran is Convulsed by Worst Unrest in 40 Years". The New York Times. Archived from the original on 2019-12-02. Retrieved 2021-04-21.
  8. ↑ "Invitation to Author Conversation with Tara Kangarlou and Farnaz Fassihi. Women's Foreign Policy Group. April 20, 2021". Archived from the original on April 12, 2021. Retrieved April 12, 2021.
  9. ↑ Fassihi, Farnaz (26 January 2020). "Anatomy of a Lie: How Iran Covered up the Downing of an Airliner". The New York Times. Archived from the original on 2020-01-27. Retrieved 2021-04-21.
  10. ↑ Arango, Tim; Risen, James; Fassihi, Farnaz; Bergman, Ronen; Hussain, Murtaza (18 November 2019). "The Iran Cables: Secret Documents Show How Tehran Wields Power in Iraq". The New York Times. Archived from the original on 2021-04-17. Retrieved 2021-04-21.
  11. ↑ Fassihi, Farnaz; Porter, Catherine (November 2020). "Famed Iranian Artist Under #MeToo Cloud Faces Art World Repercussions". The New York Times. Archived from the original on 2021-02-25. Retrieved 2021-04-21.
  12. ↑ "The OPC condemns cyberattacks on journalist Farnaz Fassihi". OPC. 9 August 2021. Retrieved 6 October 2022.
  13. ↑ "United States-Iran: CFIWJ Stands In Solidarity With Farnaz Fasihi Who Was Targeted Through Vicious Online Trolling". Coalition For Women In Journalism. 9 August 2021. Retrieved 6 October 2022.
  14. ↑ "نامه سرگشاده گروهی از ایرانیان به "نیویورک تایمز" در مورد "تخلفات حرفه‌ای" فرناز فصیحی | KayhanLondon کیهان لندن". Archived from the original on 2021-09-15. Retrieved 2021-10-30.
  15. ↑ "Farnaz Fassihi on Twitter: "Statement from the New York Times to the trolls and whoever needs to hear it: "Farnaz Fassihi is an accomplished reporter who has covered Iran for several decades. We are confident in the accuracy of her reporting for the New York Times."". Archived from the original on 2021-10-14. Retrieved 2021-10-30.
  16. ↑ "نامه سرگشاده به نیویورک تایمز با موضوع فرناز فصیحی". Archived from the original on 2021-09-15. Retrieved 2021-10-30.
  17. ↑ "نیویورک تایمز» حملات اینترنتی به فرناز فصیحی را محکوم کرد". Archived from the original on 2021-08-07. Retrieved 2021-10-30.
  18. ↑ Fassihi, Farnaz (2021-07-21). "'I Am Thirsty!' Water Shortages Compound Iran's Problems". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-10-30.
  19. ↑ "Our Next United Nations Bureau Chief is Farnaz Fassihi". The New York Times Company. 5 April 2022. Retrieved 6 October 2022.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ «حقوق انسانی ما - رسانه و آزادی بیان - جایزه خبرنگاری کندی برای پوشش رویدادهای ایران». رادیو زمانه. ۲۰۱۰-۰۴-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۰۲.‏
  21. ↑ «Henry Pringle Lecture - The Journalism School Columbia University». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ مه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۰ آوریل ۲۰۰۹.
  22. ↑ «روایت نیویورک‌تایمز از دریای بی‌انتهای ایرانیان در تشییع پیکر سردار سلیمانی - ایرنا». ایرنا. ۲۰۲۰-۰۱-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۰۲.‏
  23. ↑ «اشاره به خودکشی آزاده نامداری در بیانیه یک انجمن روزنامه‌نگاری در آمریکا». Voice of America. ۲۰۲۱-۰۸-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۰۲.‏

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فرناز_فصیحی&oldid=40574408»