لو موند دیپلماتیک
 | |
 | |
| نوع | روزنامه |
|---|---|
| قطع | برلینی |
| صاحب(ان) امتیاز | گروه لو موند |
| ناشر | موریس لموئین |
| ویراستار | سرژی حلیمی |
| بنیان‌گذاری | ۱۹۵۴ |
| جهت‌گیری سیاسی | جنبش‌های ضد جهانی‌سازی ضدنئولیبرالیسم ضدسرمایه‌داری |
| زبان | زبان فرانسوی، نسخه‌های ترجمه‌ای به زبان انگلیسی و ۲۵ زبان دیگر |
| دفتر مرکزی | پاریس، فرانسه |
| شمارگان | ۱۲۱٬۴۹۹ (۲۰۱۱، نسخهٔ فرانسوی) |
| وبگاه | |
لو موند دیپلماتیک (به فرانسوی: Le Monde diplomatique) به معنی «دنیای دیپلماتیک» یک ماهنامه فرانسوی خبری و نظری است.[۱]
این نشریه در سال ۱۹۵۴ توسط هوبرت بو مری همچون ضمیمه نشریه لو موند پایه‌گذاری شد. در آغاز، نشریه تخصصی محافل و فعالان حوزه دیپلماتیک بود اما به تدریج جهت‌گیری سیاسی خود را یافت. لو موند دیپلماتیک در فوریه ۲۰۰۹ دارای ۷۲ نشر بین‌المللی به ۲۵ زبان با تیراژی معادل ۲٬۵ میلیون نسخه بود. این نشریه دارای ۲۶ نشر الکترونیکی بر روی اینترنت می‌باشد. لو موند دیپلماتیک از سال ۲۰۲۳[۲] در ۳۳ نسخه (۹ نسخه فقط دیجیتال) و در۲۴ زبان در سراسر جهان منتشر می‌شود.
لو موند دیپلماتیک به زبان فارسی https://ir.mondediplo.com/ از سال ۲۰۰۳ بر روی اینترنت انتشار می‌یابد. لو موند دیپلماتیک پس از سه سال توقف دوباره در روز ۴ خرداد ۱۳۹۱ در ایران به صورت ضمیمه روزنامه شرق منتشر شد.[۳] این انتشار دیری نپایید و پس از چند ماه متوقف شد و از سال ۱۳۹۱ تنها به صورت اینترنتی انتشار می‌باید.
لو موند دیپلماتیک اس‌ای
[ویرایش]آندره فونتن، مدیر لو موند، در سال ۱۹۸۹ قراردادی را با کلود ژولین امضا کرد که استقلال ماهنامه را تضمین می‌کرد. اما در سال ۱۹۹۶ با ایجاد لو موند دیپلماتیک اس‌ای استقلال قانونی، اقتصادی و مالی کامل آن را به دست آورد. با کمک مالی گونتر هولزمن، یک ضدفاشیسم آلمانی که قبل از جنگ جهانی دوم به بولیوی تبعید شده بود، کارمندان ماهنامه تقریباً یک چهارم سرمایه را به دست آوردند، سپس در۱۹۰۱ انجمن خوانندگان قانون، دوستان لو موند دیپلماتیک، یک چهارم دیگر را خریداری کرد.
بنابراین، از پایان سال ۲۰۰۰، کارمندان و خوانندگان روزنامه ۴۹ درصد از سرمایه لو موند دیپلماتیک اس‌ای را حفظ کردند، و ۵۱ درصد باقی مانده متعلق به لو موند است.[۴]
جنجال‌ها
[ویرایش]انتقاد
[ویرایش]مدیرکل سابق لوموند دیپلماتیک، برنارد کاسن انتقادی را متوجه ژان ماری کلمبانی، سردبیر سابق روزنامه لو موند، کرد که: «لو موند دیپلماتیک مجله عقاید است و مجله لو موند یک مجله نظرات».[۵]
تئوری‌های توطئه ۱۱ سپتامبر
[ویرایش]نسخه نروژی لو موند دیپلماتیک ژوئیه ۲۰۰۶ هنگامی که سردبیران به ابتکار خود یک داستان اصلی سه صفحه‌ای را در مورد حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ منتشر کردند و انواع مختلف تئوری‌های توطئه ۱۱ سپتامبر را خلاصه کردند (که این گونه نبودند) علاقه را برانگیخت. به‌طور خاص توسط روزنامه تأیید شده‌است، فقط بررسی شده‌است).[۶]
پانویس
[ویرایش]- ↑ "Plus de cent vingt mille abonnés". Le Monde diplomatique (به فرانسوی). 2021-12-01. Retrieved 2024-01-17.
- ↑ "Éditions internationales". Le Monde diplomatique (به فرانسوی). Retrieved 2024-01-17.
- ↑ «خبر انتشار لو موند دیپلماتیک». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۴ مه ۲۰۱۲.
- ↑ "Le Monde diplomatique depuis 1954..." Les Amis du Monde diplomatique (به فرانسوی). Retrieved 2024-01-21.
- ↑ * (به فرانسوی) " Le Monde Diplomatique, publicitaire des multinationales ? "
- ↑ 11.September - an innsidde jobb? بایگانی‌شده در ۳ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine, Norwegian edition of Le Monde diplomatique, July 2006. See also English translation: Kim Bredesen, Was 9/11 an inside job? بایگانی‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine and other links
منابع
[ویرایش]سایت فارسی‌زبان لو موند دیپلماتیک
 | این یک مقالهٔ خرد نشریات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- بنیانگذاریهای ۱۹۵۴ (میلادی) در فرانسه
- رسانه در پاریس
- روزنامههای بنیانگذاریشده در ۱۹۵۴ (میلادی)
- روزنامههای پاریس
- روزنامههای فرانسویزبان
- روزنامههای فرانسه
- سرویسهای خبری چندزبانه
- ضد جهانی‌سازی
- مجلههای سیاسی
- مجلههای فرانسوی
- مجلههای ماهانه
- نشریههای بنیانگذاریشده در ۱۹۵۴ (میلادی)
- نشریههای فارسی
- نشریههای فرانسوی
- نشریههای فرانسه