پرش به محتوا

نازنین آقاخانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نازنین آقاخانی
زادهٔ۲۲ آوریل ۱۹۸۰ ‏(۴۴ سال)
ملیتاتریش

نازنین آقاخانی (زادهٔ ۲ اردیبهشت ۱۳۵۹ برابر با ۲۲ آوریل ۱۹۸۰، وین) رهبر ارکستر و آهنگ‌ساز اتریشی ایرانی‌الاصل است.[۱][۲]

زندگی

[ویرایش]

نازنین آقاخانی در سال ۱۳۵۹ در خانواده‌ای با نَسَبِ ایرانی متولد شد. از هشت‌سالگی درس‌هایی از پیانو گرفت. از دوازده‌سالگی نواختنِ پیانو کلاسیک را در کنسرواتوار وین با کارل بارت[۳] و سپس با مِیرا فارکاس[۴] آموخت. در همان سن، هارمونی، کنترپوان، و رهبریِ ارکستر را نزدِ توماس کریستیان داوید[۵] فراگرفت و سپس در جوانی، در همین رشته‌ها در دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین و زیر نظر اِروین آتسِل[۶] و لئوپلد هاگِر[۷] به تحصیل پرداخت. پس از آن، در کالج سلطنتیِ موسیقی[۸] در استکهلم، نزدِ یورما پانولای‏[۹] فنلاندی شاگردی کرد. آقاخانی در استکهلم نزدِ بیل برونسون[۱۰] و فرِدریک هِدِلین[۱۱] با موسیقی الکتروآکوستیک آشنا شد.

ورود به دنیای حرفه‌ای موسیقی

[ویرایش]

او در سال ۲۰۰۸ تحصیلات کارشناسی ارشد را در رشتهٔ رهبریِ ارکستر و اپرا، با امتیاز بالا، در آکادمی سیبلیوس و به راهنمایی لَیف سِیِرستام[۱۲] به پایان رساند.

آقاخانی در سوئد، چندی در ارکسترهای جوانان تدریس کرده و قطعاتی از خود را نیز در جاهای مختلفِ اروپا اجرا کرده‌است. او در سال ۲۰۰۷، به‌عنوان رهبر ارکستر، در جشنوارهٔ موزیکا نووا[۱۳] در هلسینکی شرکت کرد و در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ نیز به این جشنواره دعوت شد.

در سال ۲۰۰۸، آقاخانی اولین اجرای آثاری از آهنگ‌سازان جوان اروپایی را در جشنوارهٔ موسیقی معاصرِ «وین مدرن»[۱۴] به انجام رساند. همچنین، او عضو هیئت داوران «جشنوارهٔ موسیقی آونگ نوردیسک»[۱۵] در ارائهٔ آثارِ آهنگ‌سازان جوان اسکاندیناویایی بود. او در اتریش نیز، در اجرای اپرای دون ژوان موتسارت، دستیارِ رهبر ارکسترِ جشنوارهٔ زالتسبورگ بود.

آقاخانی در سال ۲۰۱۰/۱۳۸۹، درحالی که باردار بود به‌عنوان رهبر ارکستر چند جلسه با ارکستر سمفونیک تهران تمرین کرد؛ اما ارکستر سمفونیک تهران به رهبری وی اجازه اجرای عمومی نگرفت.[۲][۱۶][۱۷]

از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲، او نخستین رهبر ارکسترِ زن در ارکسترسمفونیکِ آکادمیکِ مونیخ[۱۸] آلمان بود.

نازنین آقاخانی، افزون بر رهبری و نوشتن، چندین آلبوم موسیقی از آهنگ‌های خود را، به‌عنوان پیانیستِ تک‌نواز، به‌صورت بداهه‌نوازی ضبط کرده‌است. این آلبوم‌ها عمدتاً توسطِ شرکت پیانوسازیِ بوزندورفر ضبط شده‌اند.

منابع

[ویرایش]
  1. «دو زن ساختارشکن موسیقی ایران». ایسنا. ۲۰۱۶-۰۵-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۲۷.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «اولین رهبر ارکستر زن در ایران، فقط تمرین می‌دهد!». Musicema.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۲۷.
  3. Karl Barth
  4. Meira Farkas
  5. Thomas Christian David
  6. Erwin Acel
  7. Leopold Hager
  8. Kungliga Musikhögskolan
  9. Jorma Panula
  10. Bill Brunson
  11. Fredrik Hedelin
  12. Leif Segerstam
  13. Musica Nova Festival
  14. Wien Modern
  15. Ung Nordisk Musik Festival
  16. «متاسفم که ارکستر سمفونیک تهران به رهبری نازنین آقاخانی اجازه اجرای عمومی نگرفت». Musicema.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۰-۰۲.
  17. «Iranian روز: نازنین آقاخانی، Iranian.com». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۸.
  18. Akademisches Sinfonie Orchester Munchen