هرم وارونه
در فرهنگ روزنامه‌نگاری و ارتباطات، هرمِ وارونه (به انگلیسی: Inverted Pyramid) یکی از سبک‌های خبری است. در سبک هرم وارونه، مهم‌ترین اطلاعات در قالب مقدمه عرضه شده، و سپس به تدریج تا انتهای خبر از ارزش فوری اطلاعات کاسته می‌شود.[۱][۲] به عبارت دیگر، اصلی‌ترین بخش مطالب در بند اول خبر ذکر می‌شوند تا مخاطب بلافاصله در جریان عناصر اصلی خبر قرار بگیرد.[۳] در این سبک، مهم‌ترین عناصر در بالای خبر و قسمت‌های کم‌اهمیت‌تر که بیشتر اوقات به پیشینهٔ خبر اشاره دارند، به شکل خلاصه در پایین خبر آورده می‌شوند.[۴]
مزایای سبک هرم وارونه
[ویرایش]سبک هرم وارونه دارای هفت مزیت است:[۵]
- در مقدمه (لید)، چکیدهٔ مهم‌ترین مطالب ارائه می‌شود؛
- از نظر خواننده، زمان کمتری برای دریافت مهم‌ترین مطالب لازم است؛
- خواننده را خسته نمی‌کند؛
- حس کنجکاوی خواننده را از جنبه نیاز خبری، فوراً ارضا می‌کند؛
- متن خبر بر پایهٔ ارزش مطالب تنظیم می‌شود؛
- خواننده را به خواندن خبر ترغیب می‌کند؛
- از لحاظ ویرایش، عنوان‌نویسی و قالب‌بندی، کار را ساده‌تر می‌کند.
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- شکرخواه، یونس. واژه‌نامهٔ ارتباطات، چاپ سوم. تهران: سروش (انتشارات صدا و سیما)، ۱۳۸۶. شابک ۹۶۴-۴۳۵-۷۳۱-۰
- شکرخواه، یونس. خبرنویسی مدرن (ویرایش دوم، چاپ اول)، تهران: انتشارات خجسته، ۱۳۸۱. شابک ۹۶۴−۶۲۳۳−۴۹-X
- مسعودی، امید. مبانی نگارش رسانه‌ای. تهران: انتشارات خجسته، ۱۳۸۰. شابک ۹۶۴-۶۲۳۳-۳۸-۴
- مسعودی، امید. مبانی خبرنویسی. تهران: ادارهٔ کل آموزش صدا و سیما، ۱۳۸۳.