پروکائین بنزیل‌پنی‌سیلین
 | |
| ترکیبی از | |
|---|---|
| بنزیل پنی‌سیلین | آنتی‌بیوتیک |
| پروکائین | بیهوش‌کننده |
| داده‌های بالینی | |
| نام‌های تجاری | Bicillin C-R,[۱] other |
| نام‌های دیگر | penicillin G procaine, procaine penicillin G, procaine penicillin |
| AHFS/Drugs.com | FDA Professional Drug Information |
| روش مصرف دارو | IM |
| کد ATC | |
| وضعیت قانونی | |
| وضعیت قانونی |
|
| شناسه‌ها | |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس | |
| ChEMBL | |
| عدد ئی | E707 (antibiotics) |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| ECHA InfoCard | 100.000.187 |
  (این چیست؟) (صحت‌سنجی) | |
پروکائین بنزیل‌پنی‌سیلین (انگلیسی: Procaine benzylpenicillin) که با نام پنی سیلین جی پروکائین نیز شناخته می‌شود، یک آنتی‌بیوتیک از دسته پنی سیلین‌ها است که در درمان بیماری‌های ناشی از باکتری‌های بیماری‌زا کاربرد دارد. این دارو به‌طور اختصاصی در درمان سیفلیس، سیاه‌زخم، mouth infections, سینه‌پهلو، دیفتری، سلولیت (عفونت بافت) و گاز گرفتگی حیوانات کاربرد داشته و به صورت تزریق عضلانی مصرف می‌شود.
پروکائین بنزیل‌پنی‌سیلین در سال ۱۹۴۸ جهت مصرف درمانی معرفی گردید و همکنون در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد.
عوارض جانبی
[ویرایش]شامل اختلال انعقاد خون، حمله صرع و واکنش‌های آلرژیک شامل آنافیلاکسی می‌شود.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Procaine benzylpenicillin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۸.