پرش به محتوا

ژان-مارتن شارکو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ژان-مارتن شارکو
زادهٔ۲۹ نوامبر ۱۸۲۵
درگذشت۱۶ اوت ۱۸۹۳ (۶۷ سال)
ملیتفرانسوی
شناخته‌شده
برای
بررسی و کشف بیماری‌های عصبی
جوایز لژیون دونور – فرمانده (۱۸۹۲)
پیشینه علمی
شاخه(ها)عصب‌شناسی و آسیب‌شناسی تشریحی
محل کاربیمارستان پیتیه-سالپتریر

ژان-مارتن شارکو (فرانسوی: Jean-Martin Charcot‎؛ ‏ فرانسوی: [ ʃaʁko ]؛ ‏ ۲۹ نوامبر ۱۸۲۵ – ۱۶ اوت ۱۸۹۳) عصب‌شناس و استاد آسیب‌شناسی تشریحی اهل فرانسه بود.[۱] او کارهای پیشگامانه‌ای در زمینهٔ هیپنوتیزم و هیستری، به‌ویژه با بیمار دچار هیستری خود، لوئیز اوگوستین گلز انجام داد.[۲] شارکو به‌عنوان «بنیان‌گذار عصب‌شناسی مدرن» شناخته می‌شود،[۳] و نام او با حداقل ۱۵ نام‌بخش پزشکی، از جمله بیماری‌های مختلفی که گاهی به‌عنوان بیماری‌های شارکو شناخته می‌شوند، گره خورده است.[۱]

از شارکو به عنوان «پدر عصب‌شناسی فرانسه و یکی از پیشگامان عصب‌شناسی در جهان» یاد شده است.[۴] کار او تا حد زیادی بر زمینه‌های در حال توسعه عصب‌شناسی و روان‌شناسی تأثیر گذاشت. روان‌پزشکی مدرن مدیون کارهای شارکو و پیروان مستقیم او است.[۵] او «برترین متخصص مغز و اعصاب اواخر قرن نوزدهم فرانسه» بود[۶] و او را «ناپلئون روان‌نژندها» لقب داده‌اند.[۷] شهرت او در حوزهٔ بیماری‌های مغز و اعصاب چنان بود که دانشجویان فراوانی را از سرتاسر اروپا به بیمارستان پیتیه-سالپتریر می‌کشاند.[۱] شارکو خداناباور بود.[۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Enerson, Ole Daniel. "Jean-Martin Charcot". Who Named It?. Retrieved 13 October 2008.
  2. Entertainment (14 June 2014). "Medical history's mystery woman finds her voice". Smh.com.au. Retrieved 26 August 2017.
  3. Lamberty (2007), p. 5
  4. Teive HA, Chien HF, Munhoz RP, Barbosa ER (December 2008). "Charcot's contribution to the study of Tourette's syndrome". Arq Neuropsiquiatr. 66 (4): 918–21. doi:10.1590/S0004-282X2008000600035. PMID 19099145.
  5. Bogousslavsky (2010), p. 7
  6. Kushner (2000), p. 11
  7. "Jean-Martin Charcot". A Science Odyssey: People and Discoveries. Public Broadcasting Service (PBS). 1998. Retrieved 13 October 2008.
  8. Kugelmann, Robert. Psychology and Catholicism: Contested Boundaries. Cambridge: Cambridge UP, 2011. Print.

بیشتر بخوانید

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]