پرش به محتوا

ابلا

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِبلا/

اسم مصدر

[ویرایش]

ابلا (قدیم)

  1. آشکار کردن. اظهار کردن.
    تو به ابلای هیچ عذر محتاج نه‌ای. «وراوینی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن