ما
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /مٰا/
ضمیر
[ویرایش]ما
- ضمیر شخصی منفصل، اول شخص جمع.
- ما کلمهای خالص و مترادف با ماش به معنی بوس یا بوسه در زبان معیار باستان بوده و همچنین نام یا صفت یکی از اقوام باستانی ایران مانند ماد بوده است.
- صدای گاو.
––––
برگردانها
[ویرایش]ضمیر اول شخص جمع | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن