Karl Ziegler

Karl Ziegler
	;
Nome orixinal	(de) Karl Waldemar Ziegler
Biografía
Nacemento	26 de novembro de 1898 ; Helsa, Alemaña
Morte	12 de agosto de 1973 (74 anos); Mülheim an der Ruhr, Alemaña
Lugar de sepultura	Hauptfriedhof Mülheim an der Ruhr (en)
Educación	Universidade Philipps de Marburgo ; Universidade Técnica de Aachen (pt)
Director de tese	Karl von Auwers (pt)
Actividade
Campo de traballo	Química inorgánica
Lugar de traballo	Aquisgrán ; Heidelberg
Ocupación	químico, enxeñeiro, profesor universitario
Empregador	Instituto Max Planck de Pesquisa do Carvão (pt) (1943–1969) ; Universidade de Halle-Wittenberg ; Universidade de Frankfurt ; Universidade Técnica de Aachen (pt) ; Universidade de Heidelberg ; Universidade Philipps de Marburgo
Membro de	Royal Society (1971–); Leopoldina (1938–); North Rhine-Westphalia Academy for Sciences and Arts (en) ; Academia de Ciencias de Baviera ; Sociedade Real de Edimburgo (pt)
Premios
	(2010) Hall da Fama da Pesquisa Alemã (pt) ; (22 de abril de 1971) Membro estranxeiro da Royal Society; (1971) Medalla Wilhelm Exner; (1963) Premio Nobel de Química; (1960) Anel Werner von Siemens (pt) ; (1958) Carl-Engler-Medal (en) ; (1955) Medalla Lavoisier; (1953) Medalha Carl-Duisberg (pt) ; (1935) Medalha Liebig (pt) ; Orde do Mérito das Ciencias e as Artes; honorary doctor of the Technische Universität Darmstadt (en) ; honorary doctor of the University of Giessen (en) ; Gran Cruz do Mérito con Estrela e Cinto do Mérito da República Federal de Alemaña; Honorary doctor of the Heidelberg University (en) ;
Descrito pola fonte	Heidelberg Scholar Lexicon 1803–1932 (en) , (p.310)

Karl Waldemar Ziegler, nado o 26 de novembro de 1898 en Helsa (preto de Kassel) e finado o 11 de agosto de 1973 en Mülheim an der Ruhr, foi un químico e profesor universitario alemán galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1963.

Traxectoria

Estudou química e doutorouse en 1923 na Universidade de Marburg. Traballou como profesor universitario en Frankfurt e en Heidelberg, ata que en 1943 foi nomeado director de Investigacións sobre o carbono no prestixioso Instituto Max Planck, situado na cidade de Mülheim.

Tamén foi profesor no instituto RWTH de Aachen.

Investigacións científicas

Iniciou as súas investigacións estudando as reaccións entre os compostos organometálicos, especialmente do litio, e o butadieno, e máis tarde descubriu que os compostos de aluminio comportábanse de xeito análogo co etileno. O resultado desta investigación previa foi a fabricación en 1953 de polietileno mediante un procedemento de baixa presión, segundo o cal o etileno forma longas cadeas de adición co catalizador de aluminio.

Ziegler gañou o premio Nobel de química en 1963 compartíndoo co italiano Giulio Natta, polos seus traballos na tecnoloxía dos polímeros de alta masa molecular.

Tamén traballou na química dos radicais químicos con carbono trivalente e na síntese de compostos policíclicos como a cantaridina.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Predecesor: John Cowdery Kendrew e Max Ferdinand Perutz	Premio Nobel de Química 1963 compartido con Giulio Natta	Sucesor: Dorothy Crowfoot