carvea

Galego

• Pronuncia: /kaɾˈβea̝/ (AFI)

Substantivo feminino

carvea (sg: carvea; pl: carveas)

1. (Botánica, alimentación) Planta da familia das umbelíferas, apreciada polo seu froito, de sabor anisado, usado como especia.

Sinónimos

• carvén
• carvés

Traducións

• Nome científico: Carum carvi
• Albanés: qimnoni ^(sq)
• Alemánico: kümmel ^(gsw)
• Alemán: Kümmel ^(de)
• Inglés: caraway ^(en)
• Árabe: كمون ^(ar)
• Búlgaro: ким ^(bg), кимион ^(bg)
• Esperanto: karvio ^(eo)
• Finés: kumina ^(fi)
• Francés: carvi ^(fr), cumin ^(fr)
• Húngaro: kömény ^(hu)
• Indonesio: jintan ^(id)
• Italiano: caro ^(it)
• Xaponés: キャラウェイ ^(ja)
• Lituano: kmynas ^(lt)
• Neerlandés: karwij ^(nl)
• Noruegués: karve ^(no)
• Noruegués nynorsk: karve ^(no)
• Polaco: kminek ^(pl), kminek zwyczajny ^(pl)
• Ruso: тмин ^(ru)
• Esloveno: kumina ^(sl)
• Sueco: kummin ^(sv)
• Checo: kmín ^(cs)
• Danés: kommen ^(da)
• Estoniano: köömen ^(et)
• Feroés: kumman ^(fo), danskt kumman ^(fo)
• Xeorxiano: კვლიავი ^(ka), ძირა ^(ka), ზირა ^(ka)
• Grego: κιούμελ ^(el)
• Hindi: विलायती जीरा ^(hi) (vilāyatī jīrā)
• Irlandés: cearbhas ^(ga)
• Normando: carawé ^(fra-nor)
• Letón: ķimene ^(lv)
• Baixo alemán: Kæm ^(nds)
• Macedonio: ким ^(mk)
• Maorí: karowi ^(mi)
• Persa: زيره سياه ^(fa) (zīre siyāh), کرویا ^(fa) (karaviyâ)
• Portugués: alcaravia ^(pt), cariz ^(pt)
• Romanés: chimen ^(ro)
• Escocés: carvey ^(sco)
• Gaélico escocés: carbhaidh ^(gd)
• Serbocroata: kim ^(sh)
• Eslovaco: rasca ^(sk)
• Baixo sorabo: garba ^(dsb)
• Castelán: alcaravea ^(es)
• Svan: გიცვრილ ^(sva)
• Ucraíno: кмин ^(uk)
• Volapuk: karvid ^(vo)
• Galés: carwe ^(cy)