Amanita branca
Amanita branca | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Clasificación científica | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||||
Amanita ovoidea |
A amanita branca[1] (Amanita ovoidea) é un cogomelo que adoita medrar nos terreos calcarios en toda clase de bosques e bordos destes. É unha especie de fungo presente en Galiza.
Morfoloxía
[editar | editar a fonte]Tipicamente presenta unha tona fariñenta. Por iso en lingua catalá coñéceselle coma farinera. Esta fariña cobre as marxes do chapeu e a superficie do pé, e está formada por millóns de esporas abrancazadas (de aí o nome galego) e restos do veo universal. Esta borralla despréndese de xeito doado, emporcando as mans de branco cando se toca. Primordio: en forma de ovo, redondo pola parte superior e cuberto dun groso veo universal de 1 mm.
Chapeu: de 10 a 20 cm. de diámetro, primeiro hemiesférico e despois aberto, de cor branca, con cutícula brillante, separábel, normalmente lisa mais algunhas veces con restos do veo universal en forma de escamas planas e irregulares. Marxe ceiba, grosa, fariñenta e floconosa.
Himenio: cubrindo a parte inferior do chapeu, formado por lamelas brancas, desiguais, serradas e achegadas.
Pé: groso, de 10-20 x 2-4 cm., rexo, cilíndrico, un pouco bulboso na base, de cor branca, floconoso.
Anel: feble, pouco consistente, fariñento e de cor branca.
Volva: ampla, alta, membranosa, que persiste nos exemplares adultos, de cor branca a branca amarelenta.
Carne: consistente, de cor branca, de cheiro e sabor a fariña.
Esporas: numerosas formando unha especie de masa fariñenta que cobre a marxe do chapeu e o pé, con esporas elípticas, de cor branca en masa e de 10 x 7 micrómetros.
Terreos calcarios, en aciñeirais, piñeirais, marxes dos bosques e beirís dos camiños.
Risco de confusión con outras especies de cogomelos
[editar | editar a fonte]Pódese confundir coa Amanita proxima, especie considerada tóxica, moi semellante á A. ovoidea pero máis miúda, co anel bastante persistente e estriado e a volva dunha marcada cor ocre.
Comestibilidade
[editar | editar a fonte]É comestíbel mais é considera de baixa calidade gastronómica, non se recomenda o consumo para evitar confusións coa Amanita proxima ou co pan da morte (Amanita phalloides).
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Nome vulgar galego en Diccionario das ciencias da natureza e da saúde (A-C) A Coruña, Deputación da Coruña, 2000
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Amanita branca |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]- Amanita (xénero)