Saltar ao contido

Batalla de Tolbiac

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Batalla de Tolbiac

"Batalla de Tolbiac" por Ary Scheffer.
Data: 496
Lugar: Zülpich, Renania do Norte-Westfalia
Desenlace: Fin da autonomía alamana
Resultado: Vitoria decisiva franca
Combatentes
Francos salios
Francos ripuarios
Alamanos
Comandantes
Sigeberto o Coxo
Clodoveo I
Gibuldo

A batalla de Tolbiac foi un enfrontamento entre os francos, liderados por Clodoveo I, e os alamanos en 496. O topónimo Tolbiac ou Tulpiacum corresponde a unha cidade da antiga Galia, agora chamada Zülpich (Renania do Norte-Westfalia) preto de Colonia.Os historiadores, seguindo a Gregorio de Tours na súa Histoire des Francs, sitúana no ano 496, aínda que algunhas críticas recentes cren que tivo lugar en 506. Os francos gañaron e estableceron a súa hexemonía sobre os alamanos.[1]

Os francos dividíronse en dous pobos veciños e aliados, os francos salios cuxo rei era Clodoveo I e os francos ripuarios cuxo rei era Sigeberto o Coxo e cuxa capital era Colonia. Os ripuarios tiñan por veciños aos terribles Alemanni, unha confederación de pobos xermánicos de igual poder que os francos. Alamanos e ripuarios tiveron frecuentes incidentes fronteirizos e multiplicáronse os saqueos e as incursións.

Primeira batalla

[editar | editar a fonte]
Manobras durante a batalla.

Parece ser que no ano 496, os ripuarios sufriron unha verdadeira invasión e chamaron a Clodoveo na súa axuda. Clodoveo respondeu positivamente ao seu aliado e organizou un exército pero non debeu chegar a tempo, xa que Sigeberto tivo que defender Tolbiac sufrindo grandes perdas. Pouco máis se sabe, salvo que probablemente os ripuarios non foron de axuda nesta primeira batalla.

Segunda batalla

[editar | editar a fonte]

Suponse que Clodoveo chega pero aínda así en inferioridade numérica. Ao parecer Clodoveo considerou que podería perder a batalla e pensou en escapar. Despois invocou ao Deus único da súa muller Clotilde: "Deus de Clotilde, vén na miña axuda". Pouco despois os alamanos comezaron a retroceder xa que o seu líder acabara de caer morto. Os francos finalmente masacraron aos alamanos.

Conversión de Clodoveo

[editar | editar a fonte]

Dise que Clodoveo atribuíu a súa vitoria ao voto que fixera de converterse ao cristianismo se gañaba coa axuda do Deus cristián: Clodoveo casara cunha princesa cristiá de Borgoña, chamada Clotilde. Clodoveo recibe entón o bautismo de San Remixio en Reims,[2] o 25 de decembro de 496. Este bautismo converteuse nun acontecemento significativo na historia de Francia, e case todos os reis franceses foron consagrados despois na catedral de Reims, ata 1825, cando o rei Carlos X de Francia accedeu ao trono.

Batalla de Tolbiac. Fresco no Panteón (París) de Joseph Blanc, c. 1881.
  1. "Batalla de Tolbiac". Arts and Culture (en Castelán). Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2022. Consultado o 2022. 
  2. Strauss (1854), p. 98

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]