Eadberht III de Kent
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século VIII |
| Morte | século IX |
| Rei de Kent | |
| 796 (Gregoriano) – 798 (Gregoriano) ← Ealhmund de Kent – Cuthred de Kent → | |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Descrito pola fonte | Dictionary of National Biography |
Eadberht III Præn foi o rei de Kent desde 796 a 798. O seu breve reinado foi o resultado dunha rebelión contra a hexemonía de Mercia, e marcou a última vez que Kent existiu como un reino independente.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Offa de Mercia parece que gobernou Kent directamente desde 785 até 796, cando a Crónica anglosaxoa rexistra que Offa morreu e que Eadberht, "quen tiña por outro nome Præn", tomou posesión de Kent[1][2]. Eadberht aparentemente estivera anteriormente no exilio no continente baixo a protección de Carlomagno, e a súa rebelión foi vista como ao servizo dos intereses francos[3].
O arcebispo de Canterbury, Æthelhard, que era favorábel a Mercia, fuxiu durante a rebelión. Cœnwulf de Mercia estaba comprometido en correspondencia co Papa desta época, León III, respecto da situación da Igrexa en Inglaterra, e no curso deste León aceptou unha reconquista mercia de Kent e escomungou a Eadberht, tomando como base que anteriormente fora sacerdote[3]. Tendo recibido a aprobación papal, Cœnwulf reconquistou Kent, colocou o seu irmán no cargo e capturou a Eadberht en 798. Segundo a Crónica anglosaxoa, Cœnwulf "devastou e Kent e capturou a Eadberht Præn, o seu rei, e enviouno enceado a Mercia". Unha adición máis tardía á Crónica di que Eadberht foi cegado e que lle cortaron as mans, pero Roger de Wendover afirma que foi posto en liberdade por Coenwulf nalgún momento como un acto de clemencia.[4]
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Eadberht III[Ligazón morta] Prosopografía de Inglaterra anglosaxoa.
