Félix de Azara

Félix de Azara

Biografía
Nacemento	18 de maio de 1742 Barbuñales, España
Morte	20 de outubro de 1821 (79 anos) Barbuñales, España
Causa da morte	pneumonía
Lugar de sepultura	Holy Cathedral Church of the Transfiguration of the Lord (en)
Actividade
Campo de traballo	Botánica e Cartografía
Ocupación	naturalista, antropólogo, ornitólogo, cartógrafo, explorador, escritor, militar, xeógrafo, botánico
Carreira militar
Rango militar	Xeneral
Obra
Abreviación dun autor en botánica	Azara
Familia
Irmáns	José Nicolás de Azara y Perera Eustaquio de Azara y Pereda
Descrito pola fonte	Diccionario biográfico español Gran Enciclopedia Aragonesa Nordisk familjebok

Félix Manuel de Azara y Perea, nado en Barbuñales (daquela no Reino de Aragón) o 18 de maio de 1742 e finado na mesma vila o 20 de outubro de 1821, foi un militar, naturalista e enxeñeiro español.

Traxectoria

Ingresou na carreira militar no corpo de artilleiros, primeiro, e logo no de enxeñeiros. Distinguiuse en varias expedicións, e alcanzou o grao de xeneral de brigada.

Foi enviado a América do Sur en 1781, nunha expedición encargada de resolver o conflito dos límites entre as colonias de España e Portugal. Permaneceu alí até 1801. Antes de deixar Suramérica, enviou ó seu irmán, José Nicolás de Azara (entón embaixador de España en París), anotacións e observacións sobre zooloxía, que Moreau de Saint-Méry publicou en París en 1801, co título de Essais sur l´histoire naturelle des Quadrupèdes, traducido ao castelán en 1802 como Apuntamientos para la Historia natural de los quadrúpedos del Paraguay y Río de la Plata. Á volta de América redactou Voyages dans l’Amérique méridionale, par don Félix de Azara, publicado en 1809.

En 1805, retirouse para a súa localidade natal, dende onde escribiu numerosos informes, e onde faleceu en 1821.

Homenaxes

Durante a súa viaxe por Suramérica describiu máis de 200 novas especies animais. Certo número de animais levan na súa honra o seu apelido: Aotus azarae (mico nocturno de Azara), Dasyprocta azarae (agutía de Azara), Akodon azarae (rato das herbas de Azara) ou o Synallaxis azarae. Unha crista da Lúa, Dorsum Azara, débelle tamén o seu nome.

Adiantou a posibilidade da evolución das especies que máis tarde desenvolvería Charles Darwin. Este tiña en grande estima a obra de Azara (a pesar de que el non fose un naturalista profesional) e en varias das súas obras citouno como autoridade.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Biografía en Educa.aragob.es (en castelán)