Saltar ao contido

Furtivos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Furtivos
Ficha técnica
Título orixinalFurtivos
DirectorJosé Luis Borau
ProdutorJosé Luis Borau
GuiónManuel Gutiérrez Aragón
José Luis Borau
IntérpretesLola Gaos
Ovidi Montllor
Alicia Sánchez
José Luis Borau
MúsicaVainica Doble
FotografíaLuis Cuadrado
MontaxeAna Romero Marchent
EstudioImán Films
Estrea8 de setembro de 1975
Duración99 minutos
OrixeEspaña España
XéneroDrama
Na rede
IMDB: tt0073028 Filmaffinity: 924966 Allocine: 2700 Allmovie: v145219 TCM: 505536 Editar o valor en Wikidata

Furtivos é un filme español de 1975 dirixido por José Luis Borau. Está protagonizado por Lola Gaos, Ovidi Montllor e Alicia Sánchez. O guión foi escrito por Manuel Gutiérrez Aragón e José Luis Borau. Un éxito comercial e da crítica, gañou o Cuncha de Ouro ó mellor filme no Festival Internacional de Cinema de Donostia en 1975. O filme foi escollido como candidato de España para o Óscar ó mellor filme en lingua non inglesa na 48ª edición dos premios, mais finalmente non foi nomeado.

Ángel é un cazador furtivo que vive nun bosque coa súa nai Martina, unha muller de carácter tiránico e violento. Nunha das súas escasas viaxes á cidade coñece a Milagros, moza fuxida dun reformatorio e amante dun coñecido delincuente. Ángel protéxea e lévaa á súa casa. A aversión da nai cara a Milagros e a atracción que Ángel sente cara a ela, unido ao aspecto claustrofóbico das relacións entre as personaxes, desembocan nun drama.

Personaxes

[editar | editar a fonte]

Produción

[editar | editar a fonte]

O guión foi escrito polos directores e guionistas Manuel Gutiérrez Aragón e José Luis Borau.[2] A idea tralo filme naceu a partir da personaxe de Ángel, que estaba baseada nunha persoa real que vivía e cazaba ilegalmente en Cabuérniga (Cantabria).[2] A personaxe da nai, Martina, orixinouse coa actriz que foi contratada para o papel, Lola Gaos. Borau ficou impresionado tras ver a Gaos no papel de Saturnina, unha criada cínica, no filme Luis Buñuel Tristana (1970).[3] Borau mesturou as referencias desta personaxe coa pintura de Goya Saturno devorando o seu fillo.[4]

Borau ademais de director, guionista, produtor e actor.[5] As escenas en que interpreta a Santiago, gobernador local, dirixiunas o coguionista Manuel Gutiérrez Aragón.[6] O póster foi realizado por Ivan Zulueta.[7] Mostra a Martina como un gran monstro o seu fillo coas súas enormes garras.[7]

  1. Torrres, Conversaciones con Manuel Gutiérrez Aragón , p. 56
  2. 2,0 2,1 Torrres, Conversaciones con Manuel Gutiérrez Aragón, p. 62
  3. Evans, Spanish Cinema, páx. 119
  4. D'Lugo, Guide to the Cinema of Spain, páx. 61
  5. Evans, Spanish Cinema, páx. 116
  6. Torrres, Conversaciones con Manuel Gutiérrez Aragón, páx. 63
  7. 7,0 7,1 Evans, Spanish Cinema, páx. 118

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Deveny, Thomas G. Cain on Screen: Contemporary Spanish Cinema. The Scarecrow press, Inc. Londres, 1993.
  • D'Lugo, Marvin. Guide to the Cinema of Spain. Greenwood Press, 1997. ISBN 0-313-29474-7
  • Evans, Peter Williams Spanish Cinema : The Auteurist Tradition. Oxford University Press. Nova York, 1999. ISBN 0-19-818414-X
  • Mártinez de Mingo, Luis.José Luis Borau. Arte Editors, 1996. ISBN 978-84-245-0736-7
  • Torres, Augusto M. Conversaciones con Manuel Gutiérrez Aragón . Fundamentos, Madrid, 1992. ISBN 84-245-0619-7
  • Schwartz, Ronald. The Great Spanish Films: 1950 - 1990, Scarecrow Press, Londres, 1991. ISBN 0-8108-2488-4

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]