Maximiliano era fillo do emperador Frederico III, do Sacro Imperio Romano Xermánico, e da emperatriz D. Leonor de Portugal. Posuía tamén os títulos de conde do Tirol, duque da Estiria, señor da Suíza, duque da Carintia e señor da Suabia; por iso, ao conseguir ser electo emperador do Sacro Imperio, tornouse o máis poderoso dos príncipes alemáns desde Frederico II.
Casou en 1477 coa súa prima materna a duquesa María de Borgoña (1457-1482), filla de Carlos o Temerario. Enviuvando, Maximiliano loitou contra a Francia que quería anexar o territorio borgoñés (o que de feito conseguiu). Reuniu un consello de príncipes alemáns, para obter axuda e se coroar rei de Italia, o que non viu ocorrer.
En 1508, tras reinar sobre o Sacro-Imperio por 15 anos sen o título, e co consentimento do Papa Xulio II, el acaba coa necesidade de se cumprir a tradición do Sacro-Emperador ser coroado polo Papa para recibir o título, bastando así, soamente a súa elección como tal.
Foi sucedido no Imperio por seu neto Carlos V de Habsburgo.
Medalla que lle ofreceron a Maximiliano I tras a súa coroación.