Sándor Petőfi

Sándor Petőfi
	;
Nome orixinal	(hu) Petőfi Sándor
Biografía
Nacemento	(sk) Alexander Petrovič ; 1 de xaneiro de 1823 ; Kiskőrös, Hungría (pt)
Morte	p. 31 de xullo de 1849 (26 anos); Albești, Romanía (pt) , presumiblemente
Causa da morte	morto en combate, presumiblemente
Lugar de sepultura	sen valor
Relixión	Luteranismo
Educación	Pápai Református Kollegium (en) (1841–1842); Piarist Gymnasium of Budapest (en) (1834–1835); Fasori Gimnázium (en) (1833–1834)
Actividade
Ocupación	poeta, actor, tradutor, escritor
Partido político	Opposition Party (en)
Membro de	Q1326882
Pseudónimo literario	Rónai Sándor ; Andor deák
Carreira militar
Rango militar	Comandante
Conflito	Revolución húngara de 1848
Obra
	Obras destacables Q466479 ; (década de 1840) Q784950 ; (1844) Q784741 ; (1845) John the Valiant (en) ; (1848) Nemzeti dal ;
Familia
Cónxuxe	Júlia Szendrey (1847–1849)
Fillos	Zoltán Petőfi
Nai	Mária Hrúzová
Irmáns	István Petőfi
	Sinatura
Descrito pola fonte	Enciclopedia soviética armenia; Enciclopedia de Otto; Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Sándor Petőfi, nado en Kiskőrös o 1 de xaneiro de 1823 e finado posibelmente en Segesvár (hoxe Sighişoara, Romanía) o 31 de xullo de 1849, é o poeta nacional húngaro. Foi ademais unha figura chave na Revolución húngara de 1848, contra os Habsburgo. O seu verdadeiro nome era Alexander Petrovics, e a orde, segundo o costume húngaro, do seu nome é Petőfi Sándor.

Traxectoria

O seu pai Stevan Petrović (en húngaro István Petrovics) era de lingua materna húngara (aínda que era de ascendencia serbia), e a súa nai Mária Hrúzová era de lingua materna eslovaca.

Petöfi adquiriu unha forte e saliente consciencia húngara, converténdose no xefe espiritual de grupos radicais revolucionarios que arelaban unha Hungría libre con total independencia da monarquía dos Habsburgo. Xuntouse ao "Exército transilvano" do xeneral revolucionario polaco Józef Bem, combatendo en sucesivas campañas contra as tropas dos Habsburgo en Romanía e Transilvania, mais o exército sería derrotado sucesivamente cando tropas imperiais rusas interviron a prol dos austríacos. Foi visto vivo por última vez na batalla de Segesvár (Sighişoara), librada o 31 de xullo de 1849. Cóidase que morreu ese mesmo día.

Escribiu unha parte da máis grande poesía nacional maxiar.

Velaí unha mostra do seu poema Nemzeti Dal (Canto nacional), titulado En pé húngaros en tradución literal:

Polo Deus dos húngaros

Nós xuramos,

Non sermos escravos

Nunca xamais !

Petőfi en Galiza

O poeta húngaro foi recordado por Aquilino Iglesia Alvariño nun dos poemas de Nenías, evocando ao tempo o seu lugar de nacemento e morte:

Hasta Kioskörös mismo chegaban os carreiriños de herba verde

(...)

Ai, Petöfi, Petöfi, doce poeta dos adioses para sempre!

Como revoaban as capas dos cosacos en Segosvar!

Tamén Álvaro Cunqueiro lle adicou o poema "Na véspera", centrado no momento da súa morte e que remata cos versos:

E xa se segara en Segesvar.

A chaira parecía que xa se ancheara

pra que nela coubera a batalla,

toda a batalla cos seus mortos.

Obra

Versek (1844)
A helység kalapácsa (1844)
Cipruslombok Etelke sírjáról (1845)
János Vitéz (1845)
Versek II (1845)
Úti jegyzetek (1845)
A hóhér kötele (1846)
Felhők (1846)
Versei (1846)
Tigris és hiéna (1847)
Összes költeményei (1847)
Bolond Istók (1847)
Nemzeti Dal (1848)
Az apostol (1848)