chifre

Galego

• Pronuncia: /ˈt͡ʃi.fɾe̝/ (AFI)

Substantivo masculino

chifre (sg: chifre; pl: chifres)

1. Instrumento ou aparello para producir asubíos ó soprar nel.

Sinónimos

• asubío, pito.

Formas incorrectas

• silbato (castelanismo).

Termos relacionados

• chifrar

Traducións

Traducións

Africáner: fluit (af). Alemán: Pfeife (de). Alto sorabo: pišćałka (hsb). Asturiano: xiblatu (ast). Baixo sorabo: šwicałka (dsb). Castelán: silbato (es). Catalán: xiulet (ca). Checo: píšťalka (cs). Chinés: 哨子 (zh) (shàozi). Coreano: 호루라기 (ko) (horuragi).

Eslovaco: píšťalka (sk). Esloveno: piščalka (sl). Francés: sifflet (fr). Hakka: 嗶嗶仔 (hak) (biˇ bi eˋ). Húngaro: síp (hu). Inglés: whistle (en). Italiano: fischietto (it). Minnan: 觱仔 (nan) (pi-á (nan)). Neerlandés: fluit (nl). Polaco: gwizdek (pl).

Portugués: apito (pt). Ruso: свисток (ru) (svistók). Serbocroata: zviždaljka (sh). Suahili: filimbi (sw). Tagalo: silbato (tl). Tailandés: นกหวีด (th) (nók-wìit). Turco: düdük (tr). Vasco: txilibitu (eu). Vietnamita: còi (vi). Xaponés: ホイッスル (ja) (hoissuru).

Portugués

• Etimoloxía: do castelán chifle.

• Pronuncia: /ˈʃi.fr(ə)/ (AFI)

Substantivo masculino

chifre (sg: chifre; pl: chifres)

1. (Zooloxía) Corno.
   • Sinónimos: corno